Dag 86 - Het dagelijks leven en levenskunst

"De ware kunst van het leven is om het wonderbaarlijke in het gewone te zien."

- Pearl S. Buck

Facebook herinnert me er weer aan wat ik een jaar geleden deed. - Ik ben nu dol op deze herinneringsfunctie. Het bekijken van de voor en na foto's van deze uitstekende whiskyproeverij brengt gelukzalige, zij het een beetje wazige, indrukken terug. - Ja, het is waar dat alcohol en nicotine onze grootste vijanden zijn - maar staat er niet in de Bijbel dat je je vijanden moet liefhebben? - Maar vandaag denk ik liever aan mijn vrienden. Lotte, Rolf, heel erg bedankt voor deze geweldige avond.

Er is verder niet veel spannends te melden over vandaag. Nadat ik naar de fysiotherapeut was geweest om mijn schouder te laten zetten, werd het een beetje hectisch. (Opmerking van Torgit: Marc's schouder was niet echt uit de kom, alleen de spieren waren gespannen. Maar je weet hoe het gaat met verkoudheden bij mannen, die lopen meestal fataal af 😉 )

Ongeacht of je voor korte of lange tijd in de stad bent, er zijn bepaalde bezoeken die je moet afleggen. Deze omvatten ouders en goede vrienden. Dit combineren met het nodige kantoorwerk, bezoekjes aan de dokter en de garage, de MacBook en iPad repareren... Het wordt al snel stress. Het ochtendbezoek aan Globetrotter was het spannendste deel. We moesten een extra stoel en een beklede pan halen. Het bezoek was snel en effectief.

Het bezoek aan VAN DYCK, onze favoriete koffiebranderij, is bijna net zo kort. - Hier krijgen we de goede Ehrenfelder. Die zal ons door de komende acht weken heen helpen. Helaas is de tijd vandaag zo beperkt dat ik niet eens tijd heb voor een koffie om mee te nemen.

Thuis was het dan de uitdaging om de nieuwe aanwinst zo in te pakken dat de verschillende inpakinstructies van de luchtvaartmaatschappij werden nageleefd. Daarna "even" alle programma's bijwerken, hoewel een zekere ondertoon bij kort gerechtvaardigd zou zijn. Afvalverwerking enzovoort. - Als ik de berg afval en karton zie die ik achterlaat, word ik misselijk. - Beste Amazon, waarom moeten kleine artikelen in zulke grote dozen verpakt worden? (Opmerking van Torgit: Beste Amazon-critici en kleine winkeliers, ik ben het helemaal met jullie eens. Maar we moesten zo veel dingen in zo'n korte tijd krijgen, dat zou helaas niet gelukt zijn zonder Amazon)

s Avonds komen onze buren Leo en Willi langs voor een drankje. - We doen verslag van onze tocht. Het wordt toch nog een redelijk ontspannen avond.

Ik kijk ernaar uit om morgen weer in het vliegtuig te stappen en naar huis te gaan. Ja, Hector is ons thuis geworden. Ik ben benieuwd of ik iets zal missen.