Terranger Transpirenaica Tour 2021 | Pyreneeën Dag 4

We verlaten het Geiercamp en de provincie Navarra in de stralende zon en blauwe lucht. Een korte briefing over wat we vandaag kunnen verwachten en dan gaan we op pad. Helaas hebben de wilde paarden ons vannacht verlaten. Daarvoor in de plaats zijn koeien gekomen. Onze bestemming vandaag is de regio Aragón.

Aragon

Aragón, ook bekend als Aragón of Aragó. Dit is een autonome gemeenschap en komt overeen met het voormalige koninkrijk Aragón, dat is vernoemd naar de rivier de Aragón.

Valle de Hecho

De etappe van vandaag voert ons naar de Valle de Hecho, waarvan delen deel uitmaken van het natuurpark Western Valles.

De diep uitgesleten valleien zijn gevormd door gletsjers. Steeds weer zien we beekjes, riviertjes en meren met kristalhelder water. En vandaag rijden we door de eerste tunnels, namelijk de Tunel de Cotefablo met een lengte van 680 meter en de Tunel de Gavin.

Het landschap is erg groen en wordt gekenmerkt door loofbossen. De ronde strobalen zijn overal. Terwijl er gisteren veel mensen waren, is deze regio bijna eenzaam te noemen.

Maar de bewoners van de vallei zijn van een heel andere soort. De Valle de Hecho staat bekend om zijn vale gieren, die in de ochtend- en avonduren op de kliffen zweven. Onze verwachtingen worden niet teleurgesteld. Al snel zien we de majestueuze vogels boven ons cirkelen. Het is een beetje vreemd. Vooral als je beseft hoe groot ze zijn. Een volwassen vale gier wordt tot 110 cm hoog en heeft een spanwijdte tot 2,7 meter.

Internationale vestiging Canfranc

In dit afgelegen gebied op bijna 1200 meter hoogte verwacht je misschien van alles, maar geen groot internationaal treinstation. Maar dat is precies wat we tegenkomen. Dit is het prachtige Estacion International de Canfranc.

Het indrukwekkende gebouw ziet eruit alsof het uit de tijd is gerukt. Een rijkelijk versierd paleis van 3 verdiepingen met 356 ramen en 156 deuren. Van een afstand zou je het kunnen verwarren met een oude fabriek of elektriciteitscentrale. Steen, glas en marmer vormen een mengeling van Art Nouveau en classicisme. Het 250 meter lange platform is uniek in Europa.

Het treinstation in Canfranc werd gebouwd door Alfonso XII en ingehuldigd in 1928. Het was bedoeld om Frankrijk (Parijs) met Spanje (Madrid) te verbinden. En zo de handel tussen Spanje en West-Europa te vergemakkelijken. 

De aanleg van deze spoorlijn was een gigantische prestatie. De tunnel- en bruggenbouw nam 7 jaar in beslag. 

De uitdaging lag in de verschillende spoorbreedtes. Frankrijk heeft normaalspoor met 1435 mm en in Spanje is breedspoor met 1668 mm standaard. De trein kon dus niet zomaar passeren. Alle passagiers moesten overstappen op een trein met het andere spoor en alle goederen moesten opnieuw worden geladen. Gevolg: enorme overslagfaciliteiten.

Er wordt gezegd dat dit station het op één na grootste en hoogste station van Europa was toen het werd gebouwd, na Leipzig, met een lengte van maar liefst 250 meter. Het geheel was een eilandstation tussen de twee sporen. Standaardspoor aan de ene kant, smalspoor aan de andere kant. Alle reizigers stapten uit, deden hun grensformaliteiten in het stationsgebouw en stapten aan de andere kant weer op de trein.

Er wordt gezegd dat het de filmlocatie was voor Doctor Zhivago.

Maar het station voldeed nooit helemaal aan zijn doel. De trein was gewoon te langzaam op het bochtige en steile spoor. En de treindiensten werden van tijd tot tijd geannuleerd. Bijvoorbeeld in 1936-40 vanwege de Spaanse Burgeroorlog.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog was deze route het belangrijkste overslagpunt voor nazi-goud naar Portugal en Spanje in ruil voor oorlogsrelevante grondstoffen zoals wolfraam.

Toen de brug aan de Franse kant in 1970 instortte. Toen de brug van l'Estanguet aan de Franse kant in 1970 instortte, werd deze nooit herbouwd. Tegelijkertijd werd het internationale verkeer volledig stilgelegd.

De gigantische planningsfout wordt nog duidelijker als je bedenkt dat de stad maar 540 inwoners heeft. Het station was echter gepland voor duizenden reizigers, dag na dag. Sinds 2018 wordt het gerestaureerd en verbouwd. Er zijn plannen voor een luxe hotel en een centrum voor pelgrims.

Er rijden hier nu 6 tot 8 regionale treinen per dag. Dat is alles. 

Vandaag overnachten we op de kleine, ongerepte camping Viu Ordesa. Dus eerst douchen.