We hebben een lange dag voor de boeg. Daarom beginnen we vroeg. Op het bord, dat onze gids Andreas elke ochtend prachtig voor ons beschildert, lezen we: "Geen regen, geen pijn. Dat geeft ons moed. We verlaten de Valle de Yerri in de richting van Pamplona, (Iruña in het Baskisch), de hoofdstad van de regio Navarra.
Aan de ene kant staat Pamplona bekend om de Camino de Santiago. Aan de andere kant staat Pamplona ook voor de auto-industrie. Volkswagenfans weten dat de VW T-Cross, een Mini SUV, hier sinds 2019 wordt gebouwd. Maar omdat we meer van VW-bussen houden, zijn we vandaag meer geïnteresseerd in traditie en geschiedenis. We vinden ze in de oude stad Casco Antiguo.
Parkeren
We parkeren voor weinig geld op de grote Rochapea-parkeerplaats direct aan de rivier de Arga. Vanaf hier wandelen we de heuvel op richting de oude stad. Als alternatief is er een lift.
Als je nog een parkeerplaats nodig hebt in de buurt van het centrum voor Campers met goede faciliteiten vind je op Calle Biurdana.
Sanfermines
Onderweg zien we de eerste borden voor de Sanfermines. De Sanfermines is de beroemdste attractie van Pamplona en vindt elk jaar plaats van 6-14 juli. Deze stierenrennen zijn traditioneel en toch controversieel. De stieren worden van hun geïmproviseerde kraampjes door de smalle straatjes van de oude stad naar de arena gedreven. Een spektakel waarbij mannen - Spanjaarden en toeristen - aan de ene kant de stieren besturen en aan de andere kant van ze wegrennen om niet gewond te raken.
De oude binnenstad van Pamplona
We geven de voorkeur aan een rondleiding door de stad. Pamplona wordt sterk geassocieerd met Ernest Hemingway. Hij had van de Sanfermines gehoord toen hij in Parijs woonde en bezocht de stad vervolgens elk jaar. Hemingway schreef over zijn tijd in Pamplona in zijn roman Fiesta, waarmee hij in 1926 beroemd werd. Pamplona hielp Hemingway dus om door te breken en werd door hem beroemd.
Aangezien ons reisplan voorziet in "vrije tijd", maken we daar gebruik van: We laten ons door de smalle straatjes drijven en brengen een bezoek aan de imposante kathedraal.
De kathedraal van Pamplona, uit de 15e eeuw, maakt indruk met zijn rijk versierde, classicistische gevel en gotische binnenarchitectuur. Het is zeker een bezoek waard. We waren erg onder de indruk.
De arena uit 1920 is mooi. Maar we hebben mooiere gezien. Die in Ronda maakte indruk op ons, deze is mooi, zoals ik al zei.
Slechts een paar stappen verder ligt het Plaza Consistorial met het barokke stadhuis Casa Consistorial. Er is hier ook een VVV-kantoor, maar dat hebben we vandaag niet nodig.
We gaan verder naar Plaza del Castillo. Het levendige centrale plein van de oude stad diende tot het einde van de 19e eeuw als arena. Omringd door vele cafés en bars vinden hier in de zomer culturele evenementen plaats.
Hemingway's favoriete plaatsen
Rond het plein liggen de bars Cafe Iruña, Tropicana Cerveceria, Bar Txoko en Windsor Tavern, beroemd geworden door Hemingway.
Ernest Hemingway ging vaak in en uit bij het Art Nouveau Café Iruña op het Plaza del Castillo. Een traditiebewust, stijlvol etablissement en populaire ontmoetingsplaats. Hemingway verbleef vaak aan de overkant van de straat in het Grand Hotel. Café Iruña werd al in 1888 opgericht. Volgens de kroniek was het de eerste plek met elektrisch licht.
We eten hier wat pinchos. Pinchos of pintxos is de Baskische versie van de kleine hapjes die in de rest van Spanje tapas worden genoemd. Pinchos zijn meestal uitgebreider dan eenvoudige tapas en zijn vernoemd naar de spies die de individuele stukjes bij elkaar houdt op brood of tortilla.
Hemingway dronk zijn rode wijn graag in de Tropicana Cervecería in Hotel Quintana. De bar bestaat nog steeds, maar het hotel helaas niet meer.
Later, vanaf 1927, werd 'La Perla' het favoriete hotel van Hemingway. Vanuit zijn kamer 127 kon hij de stier zien rennen in Calle Estafeta. Ter ere van Hemingway is de kamer tot op de dag van vandaag onveranderd gebleven.
Bar Txoko werd in 1930 geopend als Bar Choko en was een van Hemingways favoriete plekken in Pamplona. Hij kwam hier vaak, vooral tijdens zijn laatste bezoek tijdens de Sanfermines in 1959. De bar wordt beschouwd als een ontmoetingsplaats voor liefhebbers van stierengevechten. Hoewel Hemingway van rode wijn hield, kwam hij vaak naar de Txoko na stierengevechten en bestelde een vanille milkshake met cognac. De Txoko ligt naast het voormalige Hotel Quintana, waar Hemingway ook af en toe verbleef.
Windsor Tavern, heette vroeger Bar Torino. In Hemingway's roman 'Fiesta' heet de bar Milano en is het toneel van een ruzie.
Feit is dat Hemingway smaak had. Telkens als ik in een café of bar ter wereld belandde die kan beweren dat Hemingway er vaak verbleef, had de plek charme. Dat is hier net zo waar als een paar meter verderop. De tijd lijkt te hebben stilgestaan in het pand van de Iruña. Een klassieker, dat is het.
Rond het plein ligt een onoverzichtelijk doolhof van steegjes en straatjes. We verdwalen een beetje, wat er zeker bij hoort.
Voordat we door het voetgangersgebied Calle Mayor door de oude stad wandelen, bezoeken we de prachtige Iglesia de San Lorenzo. We kunnen bijna geen kerk passeren zonder even naar binnen te gaan. Aan het einde van de Calle Mayor wacht de oudste kerk van Pamplona op ons, de Iglesia de San Saturnino. Welke vind jij mooier?
Wilde paarden in het gierenkamp
We willen niet langer rusten en gebruiken de middag om onze reis voort te zetten. We keren terug naar de uitlopers van de Pyreneeën. Onze weg voert over stoffige grindwegen door een bebost graslandschap naar de Embalsa (d.w.z. een stuwmeer) de Usoz.
Onze bestemming is het gierenkamp. Daar wacht ons een verrassing: we zien niet veel gieren, maar een kudde wilde paarden staat precies op de weide waar we ons kamp willen opzetten. We zetten onze voertuigen er gewoon tussen en het is leuk om te zien hoe weinig we de paarden storen. Ze lopen zonder enige schuwheid tussen ons in.
Na de drukte van Pamplona voelt het goed om weer buiten te zijn.
Recente reacties