Dag 188 - Op naar Ibiza-stad

Heb je ooit deelgenomen aan een meditatie die niet in je moedertaal was? De meditatie die we de komende weken willen doen, als een soort start van de dag, is in het Engels.

Dit betekent dat je tijdens het mediteren synchroon probeert te vertalen zonder je meditatie te verstoren. Dit is een echte uitdaging voor mij, omdat ik mijn Engels alleen op vakantie heb gebruikt. Hoewel dit relatief goed werkt, is relatief relatief. Daarom zijn we vandaag eerst begonnen met het volledig vertalen van de inhoud van de meditatie. Omdat het vrij goed lijkt te werken in de meditatie, realiseerde ik me niet met hoeveel woorden ik worstelde. Of ik ben mentaal alerter tijdens de meditatie of mentaal helderder! - Dat laat ik nog open. (Opmerking van Torgit: Ik laat mezelf afdrijven in meditatie. Mijn onderbewustzijn doet dat. Gewoon volgens de basiswet van Keulen: 'Et hätt noch emmer joot jejange'.

Nu de dag is begonnen met hard werken, willen we er meteen tegenaan. We pakken alles in en rijden richting Santa Eulària. Daar bezoeken we eerst een mercadona en vullen onze voorraden aan. Het is inmiddels al 14.00 uur. Het is tijd voor ontbijt. Het mooie is dat deze Mercadona op slechts 400 meter, of 2 minuten met het busje, van Babylon Beach ligt - 38°59'21.3″N 1°32'53.5″E. Kort daarna pakken we onze Hector in "op de eerste rij" aan een prachtige rotskust. Een laat ontbijt, maar een picknick direct aan het water. - Het is hier absoluut rustig vandaag - alleen een stel loopt langs met hun hond, die ons stormachtig begroeten.

Dan is er nog wat boekhouding over van gisteren, die we doen. Het is inmiddels 16.00 uur en we moeten de was nog doen. Dus op naar de dichtstbijzijnde wasserette. Terwijl Torgit de vuile was doet, zorg ik voor de vuile Hector. Zijn uiterlijk heeft de afgelopen dagen een beetje geleden. De wind heeft ook veel zand opgeworpen. Het busje, dat eerst wit was, kan vandaag doorgaan voor woestijncamouflage. Dus op naar het dichtstbijzijnde benzinestation om het busje een beetje schoon te maken. - Daarna maken we de ramen schoon, want we willen niet alleen dat de buitenkant er mooi uitziet. We willen immers ook genieten van het uitzicht op het landschap.

Omdat we morgenochtend naar Formentera reizen, gaan we nu richting Ibiza om te kijken hoe de parkeermogelijkheden daar zijn en waar onze veerboot vertrekt. Balearia, de veerbootmaatschappij, lijkt het digitale tijdperk maar half te omarmen. - Dat hadden we al door toen we onze tickets voor de reis naar Ibiza boekten. Je kunt online tickets kopen, maar ze moeten worden uitgeprint of opgehaald bij het kantoor. Onze Hector is toch niet zo modern, de jongens van VW hebben echt bespaard op de printer. Als je de kaartjes van tevoren wilt ophalen, moet je er volgens de website van Balearia een uur eerder zijn. Dit is merkbaar op een vroege veerboot als de onze. Ja, ik weet het, nu zullen een of twee mensen zeggen "de vroege vogel vangt de worm". Ik zeg "de vroege vogel kan mijn kont kussen".

Maar voor de zekerheid: als we er 's ochtends op tijd waren geweest en de kaartjes op tijd hadden opgehaald, zou het absoluut chaotisch zijn geweest. Er wordt namelijk een link meegestuurd met de bestelling die een indicatie geeft van waar de veerboot zou moeten vertrekken. Hier krijg je ook de tickets, maar ook de informatie dat de veerboot van een heel andere locatie vertrekt. Deze veronderstelde vertrekplaats is ook 2,7 kilometer verderop. Het is dus ongeveer een half uur lopen. Als je er op tijd bent, zoals wij, vind je na lang zoeken hopelijk iemand die er meer van weet. We vonden hem, maar met hem ook de aanwijzing dat de veerboot eigenlijk vanaf een derde plaats vertrekt. Gelukkig kon ik me het vertrekpunt van eerder herinneren, zodat we het na ongeveer een kwartier vonden, ondanks de Spaanse uitleg. Zelfs de aardige meneer van de veerbootmaatschappij sprak alleen Spaans. Wat ik in deze context best cool vind. De Spanjaarden lijken er heel erg trots op te zijn dat ze geen Engels spreken. Want de vraag "Do you speak English?" wordt meestal beantwoord met een hartelijk gelach. Conclusie: je hebt geen talenkennis nodig om de wereld uit te lachen. - Of lacht die jou uit? 😉

Omdat we al op de camping zijn, kijken we ook naar twee parkeerplaatsen in de buurt. We hadden graag ons plekje op de pier gehad, maar dat zou zeker 's ochtends iets te druk zijn geweest - welke alternatieven zijn er? Ten eerste de centraal gelegen parkeerplaats Es Pratet - 38°54'47.1″N 1°26'02.1″E - en ten tweede de parkeerplaats IKEA - 38°55'04.1″N 1°26'11.0″E - dus we zijn voorbereid op morgen. We verkennen de oude stad een beetje. Net als bij ons vorige bezoek lijkt alles nog in winterslaap. Slaapt alles hier echt? Nee, een klein Duits bastion is open. We hebben Andreas, de eigenaar van de Ibiza 45 winkel in Carrer de la Mare de Déu, Calle de Virgin, toevallig ontmoet op de vlooienmarkt in Sant Juan. Als je op zoek bent naar ongewone kleding, dan is dit de plek voor jou. Uiteindelijk loop ik het gezellige winkeltje uit met twee nieuwe T-shirts en twee spijkerbroeken. Ik heb geen idee hoe we die in Hector, ons T5 busje, gaan passen. Maar waar een wil is, is een duw. - Nog een opmerking over Ibiza 45 - deze kamer staat op het punt om verkocht te worden. De eigenaar, Andreas, kent zijn vak en vindt dingen die passen bij zijn persoonlijke smaak. Aardig, charmant, maar een duidelijke verkoper. - Daar hou ik van.

We eindigen de avond in het Kaixo-restaurant - 38°54'39.1″N 1°26'02.7″E - ook aanbevolen door de winkeleigenaar. Vanaf hier is het maar een paar meter naar de haven en onze parkeerplaats.

We verlaten het restaurant rond 9.30 uur. Willen we echt overnachten op de parkeerplaats van Ikea? We bedenken ons spontaan en rijden naar Sa Caleta - 38°52'09.0″N 1°19'55.8″E - Hier vinden we via park4night een rustig plekje voor de nacht boven Playa es Bol Noudes. De Fenicische nederzetting Sa Caleta is ook dichtbij. Maar die moeten we waarschijnlijk een andere keer bezoeken.