"Vliegers stijgen het hoogst tegen de wind in - niet met de wind mee." - Winston Churchill
Je houdt van wind of niet. - Ik denk niet dat er veel tussenin zit. - De beste manier om onze relatie met de wind te beschrijven, is met de wind mee en met de wind tegen. - Terwijl ik naar de wind toe draai, draait Torgit weg, wat betekent dat ik van de wind houd en Torgit niet. - Het ligt dus waarschijnlijk meer aan mijn weer. Want de laatste twee dagen worden vooral gekenmerkt door wind. Die raast letterlijk over het eiland. Op het strand wordt het zand de lucht in geslingerd en ver weg gedragen. - Maar het is de zee die verandert door de wind. - De golven zwiepen over de zee. - Hoe ruiger de zee, hoe leuker ik de zee vind. - Torgit kijkt me alleen maar onbegrijpend aan bij zulke woorden. Terwijl ik me graag schrap zet tegen de wind, zoekt zij liever een beschut plekje op.
Maar zoals het gezegde luidt? Dames eerst, of betekent dat benedenwinds voor bovenwinds, dus brachten we gisteren door in Cala Benirrás, maar zochten een klein, zonnig en vooral windbeschut hoekje op tussen de boothuizen. Een dagje lezen is fijn, toch?
Ik ben dan ook blij dat Gironimo voor vandaag een korte wandeling langs de kust voorstelt. Ongeveer 500 meter boven Cala Benirrás leidt een stenig pad van bijna drie kilometer ons omhoog naar de 189 meter hoge Puig des Guixar. Het pad is aanvankelijk omzoomd met olijfbomen en dennen. Maar hoe rotsachtiger het wordt, hoe meer heide en kruiden het overnemen. Torgit en ik genieten van de communicatie met Gironimo in het Engels. - Vooral voor mij, die alleen op vakantie Engels heeft gebruikt, is dit een goede training. - Zodra we de top hebben bereikt, slingeren we al terug naar Caló de s'Illa - 39°05'57.6″N 1°27'55.5″E. - Op de weg naar beneden ligt er een oud, roestig autowrak op de helling. Ik heb geen idee hoe dit voertuig hier ooit boven is gekomen. - De kleine, afgelegen baai waar we naar afdalen ligt in een ruig stuk kust. Het strand wordt begrensd door kliffen en een paar pijnbomen. Vanaf de klif boven het strand heb je een prachtig uitzicht op de rotseilanden S'Escull, Sa Paella en Illa d'en Calder. - Je vindt hier dezelfde oude vissershutten met hellingen om boten uit zee te halen als in Cala Benirrás. - Ik klim een stukje over de klif, zet me schrap tegen de wind en de spray. Maar dan realiseer ik me dat ik mijn meisje terug moet brengen, terug de luwte in. - Wat zouden we zijn zonder onze tegenpolen? Maar voor nu is het terug naar Benirrás en Hector.
Torgit's note: We gingen eigenlijk terug omdat Gironimo de kinderen van school wilde halen. Maar ik geef mijn prins graag het gevoel dat hij mij gered heeft. Of wilde hij gewoon sneller naar de supermarkt om wat salami te kopen? 😉
Omdat onze watervoorraad bijna op is, besluiten we 's middags terug te gaan naar Santa Gertrudis de Fruitera. Nadat we onze watervoorraad hebben aangevuld, willen we ons versterken bij Pizzeria Zeno - 38°59'51.7″N 1°25'48.1″E. - Dit spontane bezoek blijkt een uitstekende keuze. De locatie is gezellig van binnen en van buiten, de bediening is zeer hoffelijk en de pizza is heerlijk. - Als de espresso smaakt als een Italiaan op Sicilië, ben ik blij.
Misschien komt het door de daaruit voortvloeiende onoplettendheid dat ik op de terugweg de afslag naar Benirrás mis.
Was er niet nog een afslag? Ik stop bij de volgende afslag. Keer om of zoek een alternatief. - Ik vraag het gewoon aan mijn copiloot. - Ze stelt prompt een alternatieve route voor. - We willen immers iets nieuws ontdekken. Dus kiezen we voor het alternatief. Na een korte rit gaat de weg over in gravel en dan is het bergafwaarts over rotsachtig terrein. Als we af en toe een finca zien, ben ik gerustgesteld. Maar de weg wordt smaller en steiler. Omkeren is in ieder geval niet meer mogelijk. Op een gegeven moment stapt Torgit uit en wijst de weg. - Uiteindelijk was alles precies goed. Ik prijs mijn copiloot voor haar uitstekende routekeuze. - In plaats van een antwoord krijg ik een uitbrander. Ik begrijp vrouwen niet. Hoe dan ook, ik vond de route briljant 😉.
Recente reacties