Vandaag, 21 februari, zullen er waarschijnlijk vuren branden op een aantal Noord-Friese stranden. Het zogenaamde Biikebrennen betekent "vuur teken" in het Fries en is een van de oudste Noord-Friese gebruiken. - Het doel is om de winter te verdrijven. We kennen dit gebruik van Sylt. Een knapperend vuurtje op het strand is dubbel zo leuk. Als het wordt gevolgd door een stevige maaltijd, bijvoorbeeld boerenkool met gerookt varkensvlees, krijgt zelfs de laatste persoon het warm. - We sturen een paar groeten vanaf zee. - Maar hoe zit het met onze winter? - Die lijkt verbannen. Als we wakker worden, is de zon al op. Het is nog steeds een beetje fris, maar er is geen teken van winter. Het zou zo'n 18 graden worden. Dus gaan we eerst buiten douchen. Daarna zijn we echt meteen wakker. Buiten douchen is iets anders. Het water moet rond de tien graden zijn. 

Aangezien we hier een goed netwerk hebben, zal ik mezelf op de hoogte brengen en een kijkje nemen in onze Facebookgroepen. Er zijn daar een paar spannende dingen, bijvoorbeeld het Bulli-onderwerp. Natuurlijk lees je ook een paar reacties. Opeens heb ik het gevoel dat ik mijn eigen post moet schrijven, die ik jullie niet wil onthouden.

Hallo allemaal, ik heb een paar vragen: Is dit nu normaal? Zijn wij Duitsers zo? Heb ik het mis of hebben we soms de neiging om iets te zoeken om over te zeuren in plaats van de dingen realistisch en, zo je wilt, kritisch te bekijken? - Voorbeeld: iemand koopt een Bulli (ik weet het, na T3 was er geen en na T4 was alles "voor verbetering vatbaar" en de grote machines...), kiest een kleur die bij de auto past (ik weet dat dat een kwestie van smaak is, maar zoals je weet moet je daar niet over twisten) en dan ontstaat er een discussie over het feit dat het stuur niet van leer is? OK, ik zal eerlijk zijn, ik hou ook van leer. Een vrouw in een leren rok ruikt gewoon zo lekker in een nieuwe auto. - Als het niet het stuurwiel is, dan is er wel een klacht over het te grote radiatorrooster of zo. Echt? - Ik ben blij voor iedereen die een T5, T6, T6.1, of zelfs een T4, T3, T2 en heel, heel graag een T1 koopt. Ze verwerven immers vrije ruimte, mogelijk een één- of tweekamerappartement aan zee, in de bergen, voor een leuk restaurant, het laatste feestje...
Is dat niet kritisch genoeg? - Hebben we niet allemaal onze innerlijke criticus aan boord? Moeten we die niet af en toe achterlaten bij het volgende tankstation? - Oh ja, dat is maar 680 kilometer verderop. Wat een onzin. - Een zonnige dag iedereen, we leven nog. 

PS: Ik mocht deze foto gisteren maken vanuit de loungehoek van onze tweekamerflat aan het strand. Met dank aan Hector, onze VW California.

Waarom neem ik dit hier ook op? Omdat ik het gevoel heb dat dit een algemeen onderwerp is. - Ben ik de enige die denkt dat er veel te veel zelfgenoegzaamheid is? Hoeveel mensen kennen we persoonlijk die het vandaag de dag realistisch gezien slechter hebben dan tien, twintig of vijftig jaar geleden? - En hoewel het de meeste mensen goed gaat, klagen mensen nog steeds. Hoe komt dat? Ik begrijp het niet.  

Schoonmaak op het strand - Schoonmaak in de oceaan

Terwijl we hier zitten, komen er een paar Duitsers langs. We komen al snel op het onderwerp strand. - We moeten uitleggen dat deze regio de afgelopen weken is getroffen door verschrikkelijke stormen. Rivieren zijn buiten hun oevers getreden, bomen zijn ontworteld, vissen zijn op het strand gegooid en er is veel afval op de stranden gegooid. - Dat is natuurlijk niet leuk. Daarbij komt ook nog eens het afval dat wordt achtergelaten door lokale bewoners en toeristen. Je kunt je natuurlijk afvragen waarom de Spanjaarden eerst de steden schoonmaken en dan pas het strand bij het vogelreservaat. - "I would clean up after myself first" 😉 - Maar ook hier wordt er veel geklaagd. - Waarom - Als iedere toerist, iedere kampeerder wat meer vuil mee zou nemen, zouden veel dingen schoner zijn. Maar het is makkelijker om verantwoordelijkheid weg te schuiven dan om het op je te nemen. - Maar het is heel eenvoudig. Het resultaat van een ½ uur werk zijn zes zakken vol plastic afval, waaronder flessen, oliebussen en vooral plastic deksels. Het zijn juist deze kleine stukjes die de vogels in dit "vogelreservaat" het leven kunnen kosten. Maar er zijn ook drie visnetten. Heb ik met deze actie een prop uit mijn kroon gebroken? Zeker niet, het was juist heel leuk. - Misschien kan ik er nog één of twee uitlokken! Helaas is me dat vandaag nog niet gelukt. Maar ik ga door.

Nadat ons werk erop zit, gaan we op weg naar het Santa María de la Valldigna-klooster in Simat de la Valldigna - 39°02'32.7″N 0°18'24.1″W - Het klooster bezoeken was een tip van Hanso, die we gisteren hebben ontmoet. Hij raadde ons aan om de route via Barx te nemen. De typische aanbeveling van een motorrijder. Een enorme omleiding, maar veel haarspeldbochten en een fantastisch berglandschap. Maar de route is niet alleen leuk op de motor, wij hadden ook veel plezier. Het voormalige cisterciënzerklooster zou een nog langere omleiding hebben gerechtvaardigd. Je kunt het zien vanaf de top van de berg, diep in de vallei. De omgeving wordt gekenmerkt door amandel- en sinaasappelbomen die momenteel in bloei staan. De abdij zelf is vooral indrukwekkend door de eenvoud van de muren, die in schril contrast staan met de anders zo pompeuze plafondontwerpen.