Dag 129 - Volle maan - Op naar Novo Sancti Petri

Vandaag word ik midden in de nacht wakker. - De volle maan staat aan de hemel en spoort me aan om uit de auto te stappen. Ik sta even buiten en probeer mijn indrukken te verzamelen. - De maan lijkt letterlijk te schijnen. Ze weerkaatst het licht door de takken en bladeren van de bomen op de kleine open plek, op Hector, het water van de rivier en op de tegenoverliggende klifrand. - Ik probeer het moment vast te leggen op een foto. Maar zoals zo vaak het geval is, zijn zulke indrukken bijna onmogelijk of niet op te slaan op een chip. 

Ondanks de volle maan hebben we goed geslapen. Het is vanochtend licht bewolkt. Hoewel de eerste zonnestralen al op de open plek vallen, schijnt de maan nog steeds boven het water tussen de bomen. Het lijkt niet te willen scheiden vandaag. Hoewel de eerste zonnestralen al op de open plek vallen, schijnt de maan nog steeds boven het water, tussen de bomen.

Na drie dagen warm douchen is het moeilijk om weer te wennen aan de koude buitendouches. Omdat het water in de rivier er erg helder uitziet, heb ik van tevoren geprobeerd om me in de rivier te wassen. Maar blijkbaar komt het tij opzetten en is het water zout. Geen goede conditie om jezelf te wassen.

Na de koffie proberen we Hector klaar te maken om te gaan. Bewegen in zo'n kleine ruimte zorgt van tijd tot tijd voor wrijving. Dit kan warmte opwekken en vandaag creëert het spanning. En als de kou aan de mix wordt toegevoegd, kan het er verhit aan toe gaan. Deze ochtend is de dag dat we naar elkaar blaffen.

We besluiten daarom het schaduwrijke bos voorlopig te verlaten en een paar meter verderop, onder de vuurtoren, een plekje te zoeken om te horen hoe het met ons gaat. Het is makkelijker om dingen uit te zoeken in de warme zon. Meestal weten we niet eens waar we ruzie over maken als we het van een afstandje bekijken. Daarom besluiten we om het met rust te laten.

In plaats daarvan gingen we weer naar de Duitse bakkerij in Conil. Want vandaag is het bruinbrooddag. - Niets is erger dan onvervulde verwachtingen. - Weet je wat ik bedoel? Sorry, maar dit gebak heeft niets gemeen met bruin brood. Natuurlijk kun je bruin brood iets losser bakken. Maar of je krijgt hier niet de juiste ingrediënten of een klassiek bruin brood is onverkoopbaar. Maar wat hier als bruin brood wordt aangeboden, heeft aan de binnenkant de consistentie van een graanbroodje. - Gewoon niet mijn dag? Nee, daar wil ik het niet bij laten. Maar ik mis nu echt bruin brood. 

We vertrekken in de richting van Cadiz - we willen onderweg stoppen in Novo Sancti Petri. Mijn zus heeft ons het kilometerslange zandstrand aangeraden. Torgit kent deze plek ook, omdat ze hier halverwege haar twintiger jaren af en toe met haar familie op vakantie is geweest. We verkennen het strand een beetje. En hoewel ik niet zo van die toeristische badplaatsen houd, moet ik toegeven dat het strand echt geweldig is. Dus we wandelen een stukje en genieten van het strand en de zee. Maar een blik op de klok herinnert ons eraan dat we door moeten rijden.

Opnieuw moeten we onze voorraden onderweg aanvullen. Het is bijna niet te geloven, maar het is elke keer weer een uitdaging. Waar is de dichtstbijzijnde supermarkt, zijn er bekende voorraden, zo ja waar vind je die in de winkel enzovoort. - Je hoeft niet te geloven dat Lidl Lidl is, Aldi Aldi en Mercadona Mercadona. - Als je eenmaal gewend bent aan boter, melk enzovoort, is het tijd om nieuwe dingen te ontdekken omdat de beproefde dingen niet verkrijgbaar zijn. Soms zijn het de kleine dingen die een comfortzone vormen. - We stoppen bij twee verschillende supermarkten om het eten te halen dat we nodig hebben, om ons aan het eind te realiseren dat we het belangrijkste zijn vergeten: water. Dus stoppen we bij supermarkt nummer drie. Als je geen werk hebt, maak je gewoon wat. (Opmerking van Torgit: Schat, het feit dat Lidl geen Lidl is en Aldi geen Aldi zou kunnen komen doordat we van land zijn veranderd 😉   

We rijden verder richting Cadiz. Vlak voor Cadiz schijnt een parkeerplaats te zijn waar je kunt overnachten met uitzicht over de baai en een zonsondergang. Als we het vinden, zijn we erg blij. We zijn benieuwd wat de nacht zal brengen. Maar nu is het tijd om te koken. We eten vanavond soep. En eerst vul ik de doos met onze noten 🥜. Ja, we zijn erg enthousiast, we hebben een grote selectie pinda's, paranoten, walnoten, hazelnoten, cashewnoten en amandelen gevonden in de laatste supermarkt. Maar voor nu genieten we van de zonsondergang, een heel gaaf plaatje.

Helaas realiseren we ons dat onze parkeerplaats ook dient als ontmoetingsplaats voor de dorpsjeugd. - We besluiten spontaan rond te kijken voor een ander onderkomen. Helaas makkelijker gezegd dan gedaan. Maar na een half uurtje zoeken vinden we een plekje voor de nacht. We zitten vlak achter wat duinen op het strand. Het is nu leeg en we zijn benieuwd hoe het er morgen, zondagochtend, uit zal zien. 

Inzicht van de dag: Er gaat niets boven het zelfgebakken bruine brood van Torgit.