De hele nacht regent het pijpenstelen. Op zulke dagen is het fijn om geen koude douche te hoeven nemen. - We maken het gezellig in Hector. We zetten de tweede ronde koffie op. Willen we echt de deur uit? Maar er is al een bonte drukte op het plein. Hond en busje, of hond en caravan, lijken bijna een symbiose te vormen. Of is het hond en eigenaar van het busje? Ik weet het nog niet zeker. - De jongeren kan het niet schelen. Eerst mengen ze zich met de oude honden, dan met de baasjes. Dan gaan ze op zoek naar voedsel. - Zelfs honden lijken tegenwoordig vegetariërs te worden. - Mijn uitstapje naar de plantenwereld is voorbij. De laatste keer dat ik boodschappen deed, bleef ik steken bij de worstenkraam.
Wat zeiden ze toen ik jong was? - "Vlees is een stuk levenskracht" - misschien zit er toch nog iets in. (Opmerking van Torgit: Ja, natuurlijk, en melk vrolijkt vermoeide mannen op. Ze maakten reclame voor melk omdat ze toen niets hadden. En hoe dommer de reclameslogans, hoe langer ze in de hoofden van de mensen blijven hangen)
Torgit gaat wandelen. Maar haar wandeling is vooral modderig. - Op de terugweg vindt ze een nieuw maatje. Het lijkt een hel te zijn geweest ...
Ik ga de bijl halen, maar de zeug heeft zich opgestapeld.
Pas in de namiddag rijd ik met Etienne naar het strand in zijn oude Land Rover Discovery. Het is leuk om door het zand te rijden. - De vliegende Hollander, Peter van D., verschanste zich gisteren gewoon in zijn gehoornde DAF en deed het GNR niet open. - Na een half uur kloppen hebben ze het voorlopig opgegeven. Is dit de juiste oplossing? - Wij weten het niet.
Maar maandagochtend, wanneer ze waarschijnlijk terugkomen, zal hij ook weg zijn. Voorlopig althans. - Thuiskomen met Kerstmis - Peter zou een geweldige kerstman zijn, nietwaar? - Als een oude Bowie-fan doet hij me denken aan zijn nummer Heroes:
"...We kunnen de tijd stelen - Voor één dag - We kunnen helden zijn - Voor eeuwig en altijd..."
We blijven de komende dagen weg van het strand. - Vooral omdat er Portugese galeien gesignaleerd zouden zijn. En dan hebben we het niet over een te grote roeiboot. We hebben het over kwallen, althans bijna. Dan ga je toch liever niet zwemmen? Hoewel de Portugese man o'wars qua uiterlijk veel lijken op kwallen, bestaan ze eigenlijk uit een hele kolonie. Veel van deze individuele dieren specialiseren zich in bepaalde taken zoals voedselinname, voortplanting, verdediging of het vormen van visdraadjes. Dit is solidariteit 😉 - Over tentakels gesproken: de talrijke blauwe, witte of roodpaarse tentakels zijn tot wel 50 meter lang. Met wel 1000 cnidocyten per centimeter klinkt dat niet alleen behoorlijk pijnlijk. Dat is waarschijnlijk ook de bedoeling.
We houden het in de gaten. - Er is 's middags niets te zien op het strand. - Maar geruchten schijnen zich op kampeerplaatsen nog sneller te verspreiden dan op internet. Ik vind de Engelse term "floating terror" in dit verband toepasselijk.
In Pirates of the Caribbean verliest een van de piraten steeds zijn houten oog - grappig? - Maar het is niet altijd grappig voor iedereen. - Vandaag was er collateral damage, althans, het was niet opzettelijk en heeft niet direct te maken met het doel van onze reis. - Toch accepteer je dat er schade ontstaat als je in zo'n kleine ruimte reist als wij. - Vandaag heeft het mij persoonlijk getroffen. - Iedereen die mij al langer kent, weet van mijn handicap. - Om precies te zijn heb ik als jonge knul mijn linkeroog zo erg verwond, d.w.z. uitgestoken, dat ik aan één kant blind ben geworden. Jarenlang heb ik een oogprothese gedragen, een zogenaamd glazen oog, dat nu kapot is. Als invalide, zo mag ik mezelf wel noemen, ligt dat gevoelig. - Nu moet ik bedenken hoe ik ermee omga. Of ik loop nu zo rond, of ik moet een reis naar Keulen maken. - Want als dat gebeurt, wil ik naar mijn naamgenoot Marc, meester Marc Trester. Ik weet het nog niet zeker. - Oogprothetiek is iets om in de gaten te houden.
Ik besefte niet wat het beroep, het ambacht van ocularist inhield. "Gewoon een betere glasblazer" - toen leerde ik Trester junior kennen. Marc is een derde generatie ocularist uit Keulen. Bijzonder fascinerend vond ik zijn uitspraak dat hij, ondanks zes jaar opleiding, zijn vaardigheden pas in zijn eigenlijke beroep heeft geperfectioneerd. En ja, je leest het goed, het is echt zes jaar opleiding.
De oogprotheses zijn gemaakt van glas en hebben al een gekleurde iris in de meest voorkomende oogkleuren. Marc selecteert het juiste model uit honderden opties. - Dit alleen al is een kunst. - Vervolgens verwarmt hij de bal, die op een pingpongbal lijkt, met een bunsenbrander en kleurt hij de iris van de prothese met aders, stippen of spikkels. Alleen al het kijken is indrukwekkend. Je hebt vast wel eens gehoord van de uitdrukking "glasblaaskunst" - zonder er iets aan af te doen, dit is niets, helemaal niets, vergeleken met wat ik bij Marc zag. - Maar wat ik beschouw als de echte kunst van oogprotheses is de aanpassing van het kunstoog aan de oogkas. Op het eerste gezicht is het implantaat niet herkenbaar. Tenminste niet voor volwassenen. - Maar kinderogen zien soms meer.
Een ocularist is echter niet alleen een bekwaam vakman, maar zeker ook een halve psycholoog. Dit vereist gevoeligheid in beide betekenissen van het woord. Het is immers vaak een speling van het lot die leidt tot het verlies van een oog. In mijn geval was het geen noodlot, ik noem het domheid.
Marc heeft zo'n goed gevoel en is sowieso een aardige vent. - We delen een interesse in reizen. Als je ooit iemand kent die die flair nodig heeft. - https://www.institut-trester.de
Een kunstoog is niet alleen belangrijk vanwege de psychologische belasting van het verliezen van een oog, het voorkomt ook dat de oogkas instort. Dit voorkomt misvorming. Tot nu toe was het altijd de Beauty en het Beest. - Nu lijken we de rollen om te draaien. - Torgit lijkt al veel evenwichtiger. (Opmerking van Torgit: Ja, ik stotter een stuk minder 😉 )
Ken je deze trouwens? Een dove en een blinde hebben een gesprek. Zegt de dove, ik kan geen gehandicaptengrappen meer horen. Zegt de blinde, dat is precies hoe ik het zie.
Torgit citeert Loriot graag tijdens de kerstperiode: "Vroeger was er meer klatergoud". - Een bedrijf bood nu mokken aan met dit citaat. Ik kocht er een voor Torgit voor onze reis. - De erfgenamen van de humorist vochten terug - nu heeft de rechtbank uitspraak gedaan.
Inzicht van de dag: "Vroeger was er meer klatergoud" is het niet waard om beschermd te worden. - Vertel dat aan Torgit.
Dutch 
German 
English 
Italian 
French 
Japanese 
Spanish
Recente reacties