Dag 113 - Komt alles goed? - Vila Real de Santo António

Nee, - "Alles is goed. Mensen zijn ongelukkig omdat ze niet weten dat ze gelukkig zijn.

Dat is de enige reden. Dat is alles, alles!

Iedereen die dit herkent, zal meteen blij zijn, onmiddellijk op hetzelfde moment."

Fjodor Michailovitsj Dostojevski

26 december - Tweede kerstdag, maar niet in Portugal. - Hier zijn alleen de 24e en 25e echt feestdagen. - Dus passen we ons aan de regionale gebruiken aan. Tijd om iets nieuws te ontdekken. Daarom hebben we vandaag eindelijk ons strand verlaten. Eindelijk? Nee, we moeten toegeven dat we het moeilijk vonden. Praia de Loulé Velho is ons in deze tijd gewoon steeds dierbaarder geworden. Als onze wekker om zeven uur gaat, ervaren we een prachtige zonsopgang als afscheid.

Ik spring nog een laatste keer in het water, tenminste op dit strand - terwijl ik het schuim onder de buitendouche afspoel, droogt het op. Alleen de laatste druppels blijven over. Maar het water in de jerrycan is ook op. We hebben nog twee liter over, dus we hoeven niet zonder koffie te zitten. Het is tijd om te vertrekken. - Maar Torgit en ik blijven nog even op de klif staan en nemen afscheid van het strand, de zee en het geluid van de branding. - De hangmat is ingepakt. - Hector is klaar om te gaan. - Daarna omhelzen we elkaar nog even op de klif. - Grote woorden zijn niet nodig. We zullen dit strand missen. We rollen door het dennenbos en nog een laatste keer over de zandduin. - Sharky, die gisteren nog op het strand stond, dobbert nu weer vrolijk boven onze kuip. 

De ochtend wordt gekenmerkt door boodschappen doen, de zoektocht naar een gasflessenservice en een pitstop bij de wasserette. - Daarna gaan we op weg naar de Spaanse grens.

We volgen nu de N125 en komen door verschillende kleine dorpjes. - Deze route is erg relaxed om te rijden. Dit komt vooral door de vele rotondes. Bij Tavira steken we de Gilão over. De rivier ligt onder ons, glinsterend in de zon. Net als de afgelopen dagen is de weg omzoomd door een golfbaan. Maar op zich is de N125 weinig spectaculair, althans in dit gebied. Maar zeker meer ontspannen en mooier dan de parallelle snelweg. Maar wat weet het navigatiesysteem van schoonheid? - Het probeert ons steeds de snelweg op te sturen. Maar Hector houdt vol. - Er schijnt een veerboot te zijn in Vila Real de Santo Antonio. Dus rijden we gewoon door tot we bij de Guadiana komen, de grensrivier tussen Portugal en Spanje.

En ja, er is ook een veerboot. Maar helaas alleen een passagiersveerboot. Maar omdat we de Guadiana willen bekijken, is dit de juiste plek voor ons. Dus parkeren we Hector vlak voor de monding van deze machtige rivier. Hij heeft bijna 745 kilometer afgelegd vanaf zijn bron, Ojos del Guadiana bij Ciudad Real, in de gelijknamige Spaanse provincie in de regio Castilla-La Mancha. Een rustig stroompje dat al door Castilië-La Mancha en Extremadura naar de Portugese Alentejo en verder naar de Algarve is gestroomd. Zeker reden genoeg om er wat aandacht aan te besteden.

Is dit ook de reden waarom sommige kampeerders op een kampeerplaats vlak aan het water staan? - We weten het niet, maar er zijn zeker slechtere plaatsen. We vinden ook een klein restaurant, de Tasquinha da Muralha. We zitten comfortabel op een bankje op een klein terras en eten verse vis. - Naar onze smaak een beetje overdreven. Er zitten aardappels bij, veel knoflook, brood en salade. - Torgit bestelt een wijntje, ik een biertje. De bediening is vlot, maar niet bepaald beleefd. Als we achteraf de rekening krijgen, weten we tenminste zeker dat we de toeristenprijs betalen. - 37,50 klinkt niet als veel, maar we waren in Portugal andere prijzen gewend. Maar we zitten vol en het heeft gesmaakt. Wat wil je nog meer? Dus geen klachten, maar ook geen eer.

Nu we op krachten zijn gekomen, nemen we de snelweg A49 of E-1 naar onze bestemming voor vandaag, Camping Villsom in Dos Hermanas, net ten zuiden van Sevilla, dat ongeveer 160 km verderop ligt. Het navigatiesysteem geeft een reistijd van ongeveer 1 uur 40 aan. Als alles volgens plan verloopt, zijn we kort voor 18:00 uur op de camping. - Ondanks de spits maken we een goede tijd en komen zoals gepland net voor 18:00 uur aan bij de poort van de camping.

Maar helaas is het gesloten. De fout ligt volledig bij mij. Ik heb in onze camping-app gezocht naar de datum "van 22 december tot 31 december". - De camping zou open zijn op de 22e, maar is gesloten van 24 december tot 10 januari. - Stom, maar zo is het nu eenmaal. - Maar we vinden een kampeerplaats op park4night die wel open zou zijn.

Dus gaan we terug de snelweg op. Het verkeer is drukker geworden. We zijn een beetje sceptisch, want het is meestal niet goed om zo laat op een camping aan te komen.

Vooral omdat deze parkeergarage volgens park4night moeilijk te vinden zou zijn. Maar het is veel beter dan verwacht. De poort naar de parkeerplaats ligt achter een rij huizen die de parkeerplaats scheidt van een brede hoofdweg. Daarachter ligt een kleine jachthaven verscholen. En zie, we staan op een kade midden in de jachthaven. Wat wil je nog meer? Dat noem ik nog eens geluk hebben.

Conclusie van de dag: nogmaals, uiteindelijk komt alles goed. En als het niet goed is, is het niet het einde.

PS: Over het einde gesproken. - Dit is het einde, voorlopig althans, van onze rondreis door Portugal. - Want we zijn nu terug in Spanje. - Dus wees morgen niet verbaasd als de categorie weer het label "op koers in Spanje" draagt.