Sicilië: van het Isola delle Correnti naar Modica

Vanaf het Isola delle Correnti, het meest zuidelijke punt van Sicilië, gaan we op weg naar Modica en Ragusa. Nadat we Noto We willen graag meer zien van het barokke Val di Noto. Het staat niet voor niets op de Werelderfgoedlijst van UNESCO. Volgens het navigatiesysteem duurt de reis minder dan een uur. Maar hier op Sicilië zou ik niet veel waarde hechten aan de informatie van het navigatiesysteem. We nemen vaak binnenwegen. Maar we hebben goede hoop dat we er vandaag nog komen.

De kustweg 

Hier op Sicilië nemen we waar mogelijk graag de kustwegen. Er is een waterput onderweg, een goede gelegenheid om onze watertanks bij te vullen. De route langs de kust is prachtig, met een lang zandstrand en stuivende duinen. Het wordt al snel duidelijk dat we hier niet ver zullen komen. Voor ons tweede ontbijt stoppen we in Santa Maria del Focallo, een zandstrand dat eindeloos doorloopt. We parkeren bij Lido Otello, midden in de zandbak. Er staan een paar campers op de parkeerplaats van de strandtent. Het waait erg hard vandaag en je staat hier beschut tegen de wind. We besluiten hier op het strand te blijven. Tot zover het bereiken van Modica vandaag. Maar wie kan dit kilometerslange witte zandstrand weerstaan?

We maken een wandeling langs het strand. We kijken enthousiast naar een paar kiters. De wind en golven zijn geweldig vandaag.

Mosselen bij zonsopgang

De volgende ochtend zijn we weer heel vroeg op het strand. Onze innerlijke klok luidt nu iets voor 6 uur 's ochtends. Want de zonsopgangen hier aan de oostkust van Sicilië zijn zo mooi dat we ze niet willen missen. We zijn de enigen op het strand. Behalve wij zijn er geen andere mensen op dit prachtige strand. Ik vind het heerlijk om 's ochtends mijn eerste koffie alleen op het strand te drinken met mijn voeten in het zand. Marc gaat zwemmen, zodat ik in alle rust van mijn koffie kan genieten. 

Maar er is een man in het water. In een lange vissersbroek. Het lijkt erop dat hij aan het werk is. Wat doet hij daar? We zeggen vriendelijk gedag. En zoals altijd hier op Sicilië zijn mensen blij als je ze vriendelijk aanspreekt. Vrolijk laat hij ons zijn buit zien: mosselen! Hij loopt parallel aan het strand door het ondiepe water en sleept een soort zware waaier of kooi achter zich aan. Hij vertelt ons opgewekt dat hij een gepensioneerde politieagent is en hier bij goed weer elke ochtend gaat schelpenvissen. Nee, het is geen zwaar werk, het is zijn hobby. We mogen ze proberen. En de eerste rauwe mosselen van mijn leven smaken helemaal niet slecht. Verser kunnen ze niet zijn. Perfect voor pasta vongole. Bedankt voor deze geweldige ontmoeting, weer een les geleerd. En nee, we zullen ons niet vervelen op onze reis.

Stranddag op Sicilië

We besluiten om hier nog een dag te blijven. Het netwerk is goed, we kunnen aan de blog werken en een paar video's bewerken.

Dag twee is net zo winderig. De kiters genieten ervan. En dat is weer leuk voor ons. Maar zand in elke kier is minder leuk voor ons. Torgit heeft vandaag de schuifdeur maar even open gelaten en de binnenkant van ons busje was al helemaal bedekt met een fijn laagje zand. En toen we terugkwamen van het strand hadden we zand in onze neuzen, oren, ogen en tussen onze tanden. 

Racepaard, race ...

De volgende ochtend zijn we vrij vroeg terug op het strand. Er komt een vrachtwagen aan en een paar jongens op een scooter. Er is een hoop grappig Siciliaans gepalaver, dan gaat de klep van de vrachtwagen naar beneden en ik kan mijn ogen nauwelijks geloven: een prachtig volbloed renpaard wordt naar buiten geleid. Hij heeft vuur in zijn kont. Het paard wordt snel het strand op geleid en op een sulky gezet. De jockey, of moet ik zeggen gaucho, springt erop en daar gaan we over het strand. Als het paard goed gestoeid heeft, mag Marc een ritje maken. En de jockey vertelt hem trots dat dit geweldige renpaard van hem en zijn vier vrienden is. Wat een geweldige hobby.

Daarna gaan we op weg naar Modica. Komen we daar vandaag aan?