Torre pendente di Pisa - Pisa is meer dan de scheve toren

Gisteren hadden we allebei geen zin om naar buiten te gaan vanwege de aanhoudende regen. Het bezoek aan de oude stad werd uitgesteld tot vandaag.

Dit weer is niet van ons. We hadden het ons anders voorgesteld. We zullen dus het motto 'volg de zon' moeten volgen en kijken waar het beter weer is. We willen overwinteren op Sicilië, maar nu is de vraag of we langzaam over het vasteland moeten reizen of eerst naar de eilanden Corsica of Sardinië? De temperaturen lokken ons naar Sardinië. Orkan aka 'Nurmalkurzraus' is daar ook, we zouden het leuk vinden om hem weer te zien en mooie off-road tochten met hem te maken.

Dus boeken we spontaan de veerboot van Livorno naar Olbia. Livorno ligt 30 minuten ten zuiden van Pisa. De app Aferry maakt het boeken gemakkelijk, de keuze aan veerboten is momenteel niet zo groot, door gebrek aan vraag. Er zijn veerboten 's avonds om 9 en 10 uur. We boeken er een bij Moby voor de volgende dag. Omdat we buiten het tijdperk zijn waar we de hele nacht doorbrengen, boeken we een extra hut. Bovendien moeten we online een formulier invullen dat nodig is om Sardinië binnen te komen in verband met Covid. De bevestiging krijgen we online als e-mail, we hoeven niets uit te printen. Helaas staat er op onze ferrytickets dat ze uitgeprint moeten worden. We hebben natuurlijk geen printer aan boord. We zijn des te blijer dat we op wat aanvoelt als de vriendelijkste camping van Europa zijn, want onze tickets worden meteen uitgeprint.

De volgende ochtend is het weer helaas niet beter dan gisteren. Het regent en het heeft de hele nacht geregend. De hele camping is een modderbad. We doen het rustig aan met een goede kop koffie. Langzaam verlaten onze buurkampeerders de camping, of eigenlijk willen ze weg, wat niet zo makkelijk is in de modder. Niet iedereen is zo goed uitgerust als wij, slechts weinigen komen op eigen kracht naar buiten, maar worden door een kleine minigraver naar buiten getrokken. Eén voor één komen er nieuwe kampeerders aan, die door de receptie worden gestuurd om de camping te bekijken, 'omdat het een beetje nat is'. Na een aantal rondjes over het terrein vertrekken de nieuwe kampeerders weer, het is te modderig. Niet alleen Covid verpest de business van de camping, nu doet de regen er nog een schepje bovenop.

Vanwege het late uur maken we eerst de auto klaar voor de verdere reis en vullen we alle 3 de watertanks en een Swiss Army waterzak. Daarna parkeren we Butch voor de receptie en ontsmetten onze voeten en schoenen.

Wist je dat de helft van de 90.000 inwoners van Pisa student is? Want Pisa is de thuisbasis van verschillende topuniversiteiten. We kijken ernaar uit om de levendige studentenstad te ontdekken.

Onze vriend Micha uit Keulen raadde ons deze camping Torre Pendente aan omdat het, zoals de naam al doet vermoeden, op loopafstand van de oude stad en de scheve toren ligt.

De regen wordt langzaam minder en we gaan te voet op weg naar de oude stad. Gewoon de straat uit en naar links, makkelijker kan bijna niet. Na 10 minuten stappen we door de Porta Nuova van de stadsmuur het Piazza del Duomo op. We zijn verbaasd hoe verlaten het hier is. Natuurlijk zijn er een paar toeristen, maar niet zoveel als we dachten. We lopen door naar het Piazza dei Miracoli. Rondom het plein liggen bijna alle bezienswaardigheden van Pisa dicht bij elkaar.

De Duomo, de Torre pendente, het Baptisterium, de Camposanto begraafplaats, het Museo del Sinopie en het Museo Opera del Duomo.
Het eerste wat ons natuurlijk opvalt, is de scheve toren. Iedereen kent hem van foto's. Maar wist je dat deze toren niet op zichzelf staat, maar de klokkentoren van de kathedraal is? Na een paar foto's van de buitenkant, bezoeken we de kathedraal. Het bezoek is gratis, maar je hebt wel een kaartje nodig. We vinden snel het loket en halen het kaartje.

In het Museo del Sinopie is momenteel een tentoonstelling van Igor Mitoraj. Sinds onze vakantie op Sicilië 3 jaar geleden houden we erg van deze kunstenaar. We waren vooral onder de indruk van zijn standbeeld in Agrigento.

Hier in Pisa vinden we het "Standbeeld van de Gevallen Engel" het mooist. Iedereen die wil, kan de tentoonstelling bezoeken tot 7.1.2021.

De weinige toeristen op het plein doen allerlei onmogelijke dingen voor de beste en origineelste foto met de scheve toren. Sommigen ondersteunen hem met hun handen, anderen schoppen hem omver, weer anderen schoppen hem weg met hun achterwerk of wikkelen hem in een ijshoorntje. Er zijn geen grenzen aan de verbeelding. Er zijn meer dan genoeg ideeën te vinden op Instagram onder de juiste hashtag.

Wees niet verbaasd dat we op de foto's een masker dragen, want hier in Italië zijn maskers verplicht in openbare gelegenheden. Overtredingen worden bestraft met een boete van € 80. 

Terug op de camping rijden we richting Livorno. Bij de eerstvolgende gelegenheid stoppen we bij een supermarkt om onze voorraden aan te vullen voor een paar dagen in geval van nood. Dan op naar de veerboot. We zijn ruim op tijd. We hoeven ons uitgeprinte ticket niet om te ruilen voor een ander ticket, we kunnen direct inchecken. Nu gaan we eten, het brood is heerlijk en de octopussalade nog lekkerder. Als klap op de vuurpijl eten we tiramisu.

Mijn conclusie: Pisa is klein en fijn, absoluut een reis waard.