"Sandalyon", noemden de Grieken dit eiland, omdat de vorm een beetje aan een voetafdruk doet denken. Onze ambitie is om onze voetafdruk op het eiland klein te houden, maar toch het eiland onder onze voeten en banden te verkennen.

Torgit: Aankomst in Sardinië
De wekker gaat om 6 uur 's ochtends, omdat de veerboot om 7 uur 's ochtends in Olbia moet aankomen. De nacht was kort en onrustig. Gisteravond vroegen we ons al af hoe we zouden gaan slapen met de luidruchtige airconditioning, maar de veerboot is nog luidruchtiger en rumoeriger. Ik ben weer blij met mijn oordopjes. Maar je hoort de veerboot niet alleen, je voelt hem ook in je buik en de deining. Eigenlijk is het een wonder dat we überhaupt hebben geslapen.

De douche maakt ons wakker en we zijn klaar om uit te checken. Het verlaten van de veerboot is niet spectaculair. We zijn goed aangekomen op Sardinië en zijn blij met de zon en de milde temperaturen. Bijna 20 graden met een mix van zon en wolken maakt ons heel erg blij. Het mag zo blijven.

We zien veel politie en ze nemen weer onze temperatuur op, maar niemand wil ons inschrijfformulier zien. Ik merk dat ik gisteravond bij het inchecken het verkeerde formulier heb laten zien. Tot zover de vermeende gespannen situatie. De Italianen maken de relaxte indruk waar ze bekend om staan. Dit lijkt ook te gelden voor de Sardiniërs.

We rijden dus eerst een paar meter naar de eerste kademuur. Verbazingwekkend, slechts een paar meter en we staan op het water. Op een bord staat "Parcheggio Gratuito Porto Turistico" - gratis parkeren, wij zijn ook toeristen. Dus we halen diep adem en kijken naar de zee en de haven, en zetten natuurlijk een kopje koffie. Oh ja, vergeet het ontbijt niet. Dan eindelijk tijd om de blogposts van de afgelopen dagen af te maken en te uploaden.

Ons doel voor vandaag is kort. We willen langs de oostkust een stukje naar het zuiden rijden en de eerste kilometers verkennen, maar ook een slaapplaats zoeken voor de eerste nacht. Steeds weer wijken we af van de hoofdweg en zoeken we de kleinst mogelijke weggetjes op, dicht langs de kust. Dit werkt beter dan we dachten.

Een van deze schommels brengt ons naar Porto Taverna. Kleine bungalows flankeren hier het strand. Er staan ook een paar campers direct aan het strand. We willen eerst een stukje langs het strand lopen. Maar ver komen we niet. Volgens Trip Advisor is de strandtent (Cafe Restaurant) 12.1 pas nummer 3 hier op het strand. Maar zelfs dit is genoeg voor vier sterren. We zitten in de zon en drinken een nootachtige witte wijn. Wat wil je nog meer? Je zou hier uren kunnen zitten.

Maar we moeten doorgaan, want we moeten voor het vallen van de avond een mooi plekje vinden. Dus gaan we verder langs de kust. Iets ten noorden van Baia Sant'Anna vinden we wat we zoeken. Een klein weggetje leidt naar het strand. We vinden een beschut plekje aan de rand van een heideveld.

"Wauw, Sardinië doet wat het belooft op de eerste avond. De geur van zilte lucht vermengt zich met de geur van de heide. We zijn dolblij. We zetten snel het dak erop en beginnen te koken.
Dag 1 in Sardinië zal moeilijk te overtreffen zijn.

s Ochtends worden we kort voor zonsopgang gewekt door een kraaiende haan. We hebben heerlijk geslapen. We staan dus vroeg buiten en kijken naar de opkomende zon. Dag 2 op Sardinië begint net zo goed als dag 1 eindigde. Daar is het weer, het gevoel van het zuiden. Koffie smaakt gewoon beter als je de zon op je huid kunt voelen.

En dan het fruit, dat is gewoon goddelijk. We hebben toevallig Pursha-limoen gekocht, de bijna zoete "Romeinse" soort, heerlijk. Dus de fruitmuesli smaakt dubbel zo goed.

We pakken de dag ontspannen aan. Eerst ga ik zwemmen. Het is al fris. Dan wat vroege ochtendgymnastiek en lezen.

Later brengen we wat tijd door met BUTCH, onze SpaceCamper. We sorteren nog wat meer heen en weer, starten ons waterfilter op. Ons huis wordt steeds gezelliger.

Tegen de middag steekt er een beetje wind op. Het wordt merkbaar koeler. We koken eerst pasta. Wat nog meer?

We willen iets verder naar het zuiden gaan, want hier willen we "Even weg" ontmoeten. Dus nu is alles weer opgeborgen. 

We vinden onze plek bij Capo Ferrato, 39°17'54.0″N 9°37'11.3″Ein het zuidoosten van het eiland. Maar het is al donker als we aankomen. Zal het ochtenduitzicht het moment van vanmorgen overtreffen? We laten ons verrassen.