Noto en Noto Antica

We verlaten de prachtige kloof hier in Sicilië Cavagrande del Cassibile en gaan op weg naar Noto. We hebben al veel goeds gehoord over dit prachtige barokke stadje. De hele 'Val de Noto' staat op de Werelderfgoedlijst van UNESCO. Val' betekent in deze context geen vallei, maar komt van het Arabische woord voor bestuurlijke eenheid.

Onderweg op de SP64 tanken we in Villa La Vella onze watertanks.

Antiek Noto

15 kilometer voor Noto slaan we af richting Noto Antica. Dit zijn de overblijfselen van de oude stad Noto, die rond 1700 door een zware aardbeving werd verwoest. Daarna werd de nieuwe stad Noto dichter bij de kust gebouwd in barokstijl. Daarom zijn er zoveel prachtige paleizen in Noto.

Onderweg rijden we langs een prachtige verloren plaats, waarvan er hier op Sicilië veel zijn. Ons hart bloedt altijd als ik deze grote, mooie oude gebouwen in verval zie raken. 

Dan komen we bij een zeer grote picknickplaats met alles wat je hartje begeert: waterpunten, barbecueplaatsen, tafels en banken. Er staan hier zelfs vuilnisbakken, die regelmatig worden geleegd.

Nu staan we voor de oude stadspoort van Noto Antica. Als we gisteren niet hadden gewandeld, zouden we het hier weer doen. Er zijn niet alleen de ruïnes van het oude Noto te zien, maar ook een indrukwekkende kloof Cava Carosello met een rivier. Er zijn ook een paar interessante grotten, necropolissen, aan de rand van de kloof.

Santuario Santa Maria Scala del Paradiso

We rijden verder langs de kloof richting Noto. De weg is goed, maar erg smal. Hier kunnen geen twee voertuigen elkaar passeren. We hebben geluk en niemand komt ons tegemoet. Nu komen we bij een bruggetje dat beperkt is tot 3 ton. Het hield ons niet tegen dat we een paar gram zwaarder waren.

Na ongeveer 3 kilometer verschijnt er uit het niets een prachtig barok gebouw voor ons, het Santuario Santa Maria Scala del Paradiso. Mijn hart zinkt. Deze bedevaartskerk is gewoonweg prachtig. Dat is precies waar onze reis om draait.

Het oude stadscentrum van Noto

We rijden door naar Noto. We parkeren op de laan voor de Porta Reale o Ferdinandea. Vanaf hier wandelen we over de Corso Vittorio Emanuele door het historische stadscentrum. En zien prachtige grote barokke gebouwen: de kerk van San Francesco D'Assisi all'Immacolata met zijn indrukwekkende open trap, de kerk van St Salvatore, de kathedraal van San Nicoló en daar tegenover Palazzo Ducezio, de zetel van het stadhuis.

Naast de kathedraal van Noto ligt Via Nicolacci, een prachtige straat met veel rijk versierde barokke paleizen. Elk jaar vindt hier de beroemde Infiorata plaats.

Ik zal ons de moeite besparen om al deze barokke gebouwen in detail te beschrijven. De foto's spreken voor zich. We waren vooral onder de indruk van de bronzen beelden van Mitoraj, die we al kennen en waarderen van vele andere vakanties in Italië.

Sculpturen van Mitoraj

Igor Mitoraj (1944-2014) was een Poolse beeldhouwer die in Frankrijk en Italië woonde. Zijn vaak meer dan levensgrote sculpturen zijn te vinden in Parijs, Rome, Milaan, Lausanne, Londen, Krakau, Scheveningen, Den Haag en zelfs in de VS en Japan.

Het bijzondere is dat de beelden onze beide zielen raken. Mensen zijn het niet altijd eens over kunst. Deze enorme kunstwerken zijn gewoonweg fantastisch. Het bijzondere eraan zijn de vele kleine details die je pas op het tweede gezicht ontdekt. Ik heb me vaak afgevraagd of ik zou moeten onderzoeken waar zijn kunstwerken over de hele wereld staan. En of ik erheen zou gaan. Maar het moment van verrassing is elke keer weer overweldigend. We zagen het laatste beeld in Pisa in 2020 voor de scheve toren.

We laten het allemaal even bezinken en maken een wandeling door de stad.

Dan worden we weer naar de zee getrokken en gaan we richting Vendicari