Vandaag wandelen we in de Cavagrande del Cassibile. We hebben gehoord dat de Sicilianen het hun Grand Canyon noemen. Aangezien we de Grand Canyon al hebben bezocht, willen we zien wat de Siciliaanse uitloper kan. We pakken een kleine rugzak met picknick, water en zwemspullen.
Vanaf de parkeerplaats lopen we naar de ingang van de 250 meter diepe kloof, die heel goed staat aangegeven. Onderweg komen we langs een boerderij met een waakhond. Maar hij doet niets, hij wil alleen maar spelen.
Eenmaal bij de kloof hebben we de keuze tussen toegang A of B. We genieten een tijdje van het panorama en kiezen dan voor A en gaan linksom. Hier is eerst een uitzichtpunt. Het eerste wat ons opvalt is de vele vogelgeluiden die van onderaf weerklinken. Omdat we hier helemaal alleen zijn, kunnen we het getjilp heel hard horen. Dan zien we een adelaarspaar boven de kloof cirkelen.
Vervolgens dalen we de berg af over grote rotsachtige trappen. Dit is niet voor mensen met slechte knieën, maar voor ons geen grote uitdaging. Overal langs de weg staan bordjes naar verschillende planten. De flora is hier bijzonder mooi. Ik vind het heerlijk om alle kruiden te ruiken: Tijm, rozemarijn, salie, munt en nog veel meer.
De wandeling naar beneden in de vallei duurt ongeveer 45 minuten. Eenmaal beneden wacht ons een zeer afwisselende wandeling langs de Cassibile rivier. Het water is superhelder en klatert over kleine watervalletjes. Zon en schaduw wisselen elkaar af. Op schaduwrijke plekken wordt de vallei gekenmerkt door klimop, varens en bemoste rotsen en stenen. De zonnige delen worden gekenmerkt door kruiden en bloeiende planten. Alles is bijzonder kleurrijk in de lente.
Af en toe scharrelt er snel iets aan onze voeten weg. Hagedissen of adders die zonnebaden op de warme stenen. De wandeling is echt prachtig. De tocht is niet bijzonder moeilijk en vereist geen bijzondere fysieke conditie. Stevig schoeisel is echter wel aan te raden. Als het regent, kunnen de bemoste rotsen zeker glad worden.
Na ongeveer twee uur komen we bij een bijzonder mooie plek. De rivier heeft kalkstenen poelen en terrassen uitgespoeld. Het is zeker een mooie plek om te zwemmen. Maar het is nog te koud voor ons vandaag.
We beginnen weer aan de klim. Dit leidt ons terug via route B. Met verschillende fotostops en een kleine picknick, deden we er ongeveer 3 uur over. Als je niet zo ontspannen bent als wij, kun je het zeker in 2 uur doen. Wij vonden het een goed idee om toegangspunt A te nemen, omdat je dan op ¾ van de weg naar boven, vlak voor de klim, het zwemgedeelte hebt.
zo mooi beschreven...ik deed het voor de 1e keer zo'n 15 jaar geleden...en kon zwemmen, omdat het juli was ( help ..gek:-) )bij de beklimming wenste ik dat ik een ezel had. Desalniettemin was het een unieke en onvergetelijke ervaring. En misschien ga ik er morgen wel naar toe........
Hallo Elisabeth,
Ik was blij dat we linksom gingen, zodat we de steile trappen aan het begin en bergaf hadden. De klim naar rechts via de helling was oké. Ik kan me voorstellen dat het andersom zwaarder zou zijn.
Ik wens je veel plezier daar vandaag
Vriendelijke groeten
Torgit