Déja vu
"s Ochtends maken verschillende hanen en kwakende eenden ons wakker. - De natuur kan zo wreed zijn.
Zoals elke dag gaan de matrassen en het beddengoed de frisse lucht in. Het busje ziet er dan altijd een beetje grappig uit.
Hoewel ik (Marc) nog nooit van mijn leven Tetris heb gespeeld, kan ik me nu goed voorstellen hoe het spel in elkaar zit."
Zelfs vandaag, bijna twee jaar nadat ik bovenstaande regels schreef, worden we gewekt door eenden. Ook vandaag hebben we ons beddengoed opgehangen om te luchten. Alleen het Tetris-spel is een stuk minder geworden. Ik stoot ook veel minder mijn hoofd.
Destijds schreef ik "We ontwikkelen langzaam de eerste routines. Vandaag kan ik daar alleen maar om glimlachen. Want het heeft lang, heel lang geduurd voordat alles tot rust kwam. Er zijn veel dingen uitgewisseld, maar we zijn nog steeds samen aan boord.
Tijd voor onze kleine déjà vu tour. Vandaag en de komende dagen zullen we weer op campings verblijven. Net als aan het begin van onze reis. Vandaag staan we op Camping Aux Cygnes d'Opale, een kleine camping in het hart van de Bresle-vallei, of eigenlijk bij de eerder genoemde eendenvijver.
Ken je dit soort plaatsen, waar je je gewoon weer aangetrokken voelt? Als we geen vaste en spannende datum hadden in de buurt van San Sebastian, zouden we ons best kunnen voorstellen dat we Bretagne weer gaan verkennen.
Klagen de Häusgens weer? Nee, er is niets om over te klagen! De afgelopen dagen klonk het alsof we voortdurend klaagden over stress. Maar dit was zelfgemaakt. Iedereen die een langere tocht met de bus maakt, weet dat er altijd wel iets te perfectioneren valt. We wilden ook plezier maken, vrienden zien en een kamertour doen.
Maar nu zijn we eindelijk weer onderweg. Het is gewoon een ander gevoel.
Op weg naar het zuiden zetten we drie plaatsen van verlangen op onze agenda voor de komende dagen. Drie plaatsen waar we zeker naar terug wilden met BUTCH. Laat je verrassen.
Naar welke plaatsen verlang je?
Van de rivier naar de zee - Tocqueville-sur-Eu
Verlangen naar plaats nummer één. - De route van vandaag voert ons eerst langs de Bresle en verschillende meertjes bij Mers-les-Bains terug naar zee. Vanaf dan rijden we parallel aan de kliffen: Le Tréport, Criel-sur-Mer, Tocqueville-sur-Eu, Hier verlaten we de weg en rijden via een onverharde weg rechtstreeks naar de kliffen, die hier op duizelingwekkende hoogte boven het stenige strand uitsteken."
Ik schreef deze regels bijna twee jaar geleden in deze Blog. Dit is precies de plek op de klif waar ik naar terug wilde. Het uitzicht is gewoon gigantisch. Deze keer heb ik de drone meegenomen. Eens kijken wat er uit komt.
Ken je Asterix en de Noormannen? Hoe de Noormannen op de klif zitten? Dat is hier, is het niet? Gewoon een enorm gevoel om over de afgrond te kijken. De Noormannen weten misschien niet wat angst is. Ik weet niet zeker of ik angst voel. Laten we het een hel van respect noemen.
Wat respecteer je?
Citadel van Blaye
Verlangen naar plaats 2 - "Stippelen we onze route uit of is ons pad willekeurig? - Wij geloven dat wat ons toekomt ons toekomt!
In relatie tot onze plek vandaag was het de tip van een surfer. Zijn beschrijving was duidelijk een understatement. - Ik had in ieder geval een ander beeld in gedachten. - Iedereen die de Gironde of de Citadel kent, weet waar ik het over heb. Zelfs de rit over een oude vestingbrug is indrukwekkend. Maar het uitzicht op de Gironde vanaf onze camping op het hoogste punt van de citadel is meer dan dat. Een rivier van ongeveer 3 km breed stroomt aan onze voeten. - We zitten eerst op een oude stenen bank, recht voor onze bus, en genieten van het uitzicht".
Maar vandaag was het geen toeval dat we hier zijn. De citadel van Blaye pikte ons gewoon op tijdens ons bezoek bijna twee jaar geleden. We komen dus op de tip van de surfer. En bovendien vindt hier vandaag een oldtimerbijeenkomst plaats van 'La Retromobile Gabaye'.
Je kunt meer informatie vinden in onze Blog van ons eerste bezoek.
Tip van de dag: Probeer de hamburger in de Engelse dubbeldekkerbus bij de veerboot. Binnenin zit het restaurant "Le Bus du Carrelet". Ze serveren ook heerlijk IPA-bier van de tap. Voor €8 is een halve pint geen koopje, maar wel elke cent waard.
Wat zijn jouw favoriete tips voor reizigers?
Médoc - Gejaagd door de wind - Dune du Pilat
Plaats(en) van verlangen nr. 3 - "We zijn nu op weg naar onze bestemming voor vandaag, de Dune du Pilat. Onze route voert ons via Médoc, Sainte-Hélène, le Temple, Marcheprime, Le Teich door de wijnstreek Médoc. Veel platteland hier, maar niet alleen het groen van de wijnranken omzoomt de weg..."
Spreken van een plek van verlangen zou geen recht doen aan de tocht van vandaag. Als je ooit in de buurt bent, kan ik je deze route alleen maar aanraden.
Maar het toppunt is en blijft de Dune du Pilat. De verschuivende zandduin is gewoon gigantisch, adembenemend en bijna onbeschrijflijk mooi. Je vindt meer details in onze blog posts van Fort Médoc en de Duin van Pilat.
Vannacht is er een zware storm over ons heen getrokken. Alles druipt van de nattigheid. Opnieuw staan we direct aan de voet van het duin. De zandmuur voor ons lijkt nog steiler dan twee jaar geleden. Terwijl Torgit zich nog een keer omdraait, beklim ik het duin, kort voor zonsopgang. Het kruipen is vervelend. Maar als ik eenmaal de top bereik, word ik beloond. Terwijl het overdag bij mooi weer druk is op het duin, heb ik het vanochtend helemaal voor mezelf.
De grootste zandbak van Europa, tot 110 meter hoog. 500 meter breed en ongeveer 2,7 kilometer lang. Ongeveer 60 miljoen kubieke meter zand. Gewoonweg magisch!
Het stuifduin ligt aan de monding van het Bassin d'Arcachon. Ten zuiden van de stad Arcachon en de buitenwijk Pyla sur Mer, tegenover Cap Ferret. 44°35'05.8″N 1°12'31.7″W
Wanneer had je voor het laatst zand in je schoenen?
Recente reacties