Als we eindelijk onze kentekenplaten in handen hebben, vertrekken we de volgende ochtend vroeg richting Darmstadt en SpaceCamper. Hier ontmoeten we Moritz, Moritz Heß, om 9.00 uur. Moritz, die we al kennen van de Caravan Fair, doet de overdrachten bij SpaceCamper. Hij rijdt zelf in een SpaceCamper Light. Omdat de officiële overdracht pas over een paar weken plaatsvindt, gaat het vandaag snel. Toch duurt het een kleine twee uur voordat we het terrein weer verlaten. Twee uur vol informatie. En dan de eerste kilometers met BUTCH. Niet alleen ruikt alles zo nieuw, het voelt ook zo nieuw. - Wat een sprong. Hoewel Hector, onze vorige T5, pas zeven jaar oud was, is er veel veranderd. De hele cockpit doet veel meer denken aan een auto. Maar de zitpositie en het klassieke busgevoel zijn hetzelfde gebleven. En dat is een goede zaak! - Nu is het tijd om terug te gaan naar Keulen. - We hebben nog plannen. Eenmaal thuis pakken we in een mum van tijd het hoognodige in.
Een uur later zitten we alweer op het spoor. Nu zijn we op weg naar Noord-Duitsland. Om precies te zijn, we reizen naar Norderstedt, een paar kilometer ten noorden van Hamburg. Hier hebben we de volgende ochtend een afspraak met Stüven Kfz Alarm. Maar eerst moeten we de A1 op. - Zolang ik deze route naar Hamburg ken, kan ik me niet herinneren dat ik deze snelweg heb meegemaakt zonder een opeenvolging van wegwerkzaamheden. Zo was het gisteren, vandaag en ik weet zeker dat het morgen ook zo zal zijn. Desondanks hebben we plezier aan boord en tijd om wat tijd door te brengen met Butch (zo heet onze nieuwe auto). Butch laat zich van zijn beste kant zien in de file. Hij heeft GRA, een cruisecontrolesysteem. In tegenstelling tot de cruisecontrol van Hector houdt hij niet alleen de snelheid aan, maar let hij ook op de veiligheidsafstand en remt of versnelt hij automatisch. Technologie die inspireert, ik weet het, niet nieuw, maar het bestond nog niet in de SMART. 😉
Ondanks de vele wegwerkzaamheden schieten we goed op. Vlak voor het Elbe-kanaal kijken we zoals altijd enthousiast uit over de containerhaven. Vanaf hier is het nog maar een steenworp. We komen ontspannen aan in Norderstedt. Met park4night vinden we een rustige parkeerplaats in het bos. Kort daarna wordt het dak opgeklapt en maken we het ons gemakkelijk. We zijn aangekomen. Niet alleen ten noorden van Hamburg, maar ook in onze SpaceCamper. We zijn vooral onder de indruk van ons slaapgedeelte van 130 cm x 250 cm. Het klinkt misschien niet veel, maar in de California hadden we 115cm x 198cm. We slapen heerlijk en, in tegenstelling tot vroeger, heeft niemand de behoefte om naar boven te gaan. Heel cool! - We zullen binnenkort meer in detail schrijven over verdere details.
Waarom helemaal naar het noorden van Hamburg rijden om een alarmsysteem te laten installeren? Kai Stüven, baas en gezicht van het merk, heeft hier zijn werkplaats. Zelf omschrijft hij zijn bedrijf als de nummer één op het gebied van voertuigbeveiliging. Niet omdat ze de coolste zijn, maar omdat ze het al honderden keren hebben gedaan. Expertise en veiligheid zijn niet wat je verwacht als je een alarmsysteem laat installeren. Kai Stüven zelf straalt beide uit. Zelden heb ik iemand gezien met zulke "grote ballen". En dat is zeker niet negatief bedoeld. De man lijkt duidelijk te weten waar hij het over heeft. Uiteindelijk heb ik niet de expertise om dat te controleren. Maar er moet een reden zijn waarom zijn klanten uit heel Duitsland komen. - Ik zal binnenkort apart verslag uitbrengen over alarmsystemen en startonderbrekers.
Het kost in ieder geval een paar uur om alle technologie te installeren. - We gebruiken de tijd voor een korte wandeling. - Stüven lijkt niet de enige pragmaticus te zijn hier in Norderstedt. Een paar meter verderop komen we een paar mobiele kippenhokken tegen voor scharrelboerderijen. Erg coole oplossing.
Terwijl we nog steeds op ons voertuig wachten, duikt onze volgende bestemming toevallig op. Er blijkt nog een SpaceCamper in de buurt te zijn. Kai, wiens SpaceCamper ons een paar ideeën voor onze uitrusting heeft gegeven, bezoekt een paar kilometer naar het noorden het prefab huisbedrijf woodee. Zij bouwen mobiele modulaire of tiny houses. - Een half uur later zijn we op de productielocatie. Alles ruikt hier zo lekker naar hout. - Na jarenlang een schimmig bestaan te hebben geleid, zijn tiny house-fabrikanten nu helemaal in. Er staat ons nog veel te wachten. "Maximaal beperken" is niet alleen een zorg voor ons, maar voor steeds meer mensen. Dankzij het coronavirus zijn Duitse kelders en zolders leeggehaald en lopen boekenkasten en vuilnisbakken over. Misschien staan we wel aan het begin van een golf? - We zullen zien. - Maar ik vind de ontwerpen van een of twee fabrikanten in dit segment ook erg spannend. - Ik ben benieuwd of het uiteindelijk traditionele merken zoals Schwörer met zijn Flying Spaces zullen zijn of fabrikanten zoals woodee die deze markt aanboren. Ik kan me ook heel goed een nieuwkomer voorstellen. Want een product als dit heeft behoefte aan laterale denkers. - Als ik de innovatiekracht zie die wordt gegenereerd door de toegenomen vraag in sectoren waar geen grote innovaties werden verwacht, dan denk ik dat ook het tiny house een komende evolutionaire golf zal doormaken.
De woodee showhuizen zijn niet slecht. Maar is dat genoeg? Ik ben er ook niet echt weg van. Maar misschien ben ik te kritisch. - Want de verkoopster meldt een flinke toename van de vraag. - Dat zeg ik dan 😉
Torgit en ik kunnen ons ook zo'n concept in de "verre" toekomst voorstellen. Voor nu hebben we ons Tiny House op wielen.
Mis ik iets? - Nee! - Of wel? Misschien de zeelucht?!
Recente reacties