Dag 186 - Internationale Vrouwendag

"Gelijkheid tussen mannen en vrouwen is alleen mogelijk als de vrouw zichzelf ondergeschikt maakt."

Het is bijna 2000 jaar geleden dat Marcus Valerius Martial bovenstaande woorden sprak. - Maar als je hem 's avonds in de kroeg zou citeren, zonder bronvermelding, zou je zeker een paar keer worden uitgelachen. - Is er sindsdien echt veel veranderd? - Hoeveel mensen waren beledigd door de "als een man" twee regels eerder? Helemaal niet? - Juist, "als man...", "als vrouw..." zijn beperkingen die voor ons nog steeds normaal zijn. - Maar zolang we op deze manier differentiëren, zullen er geen gelijke rechten zijn. - En laten we eerlijk zijn tegen onszelf, hoe vaak zijn "wij mannen" niet net zo bekrompen en chauvinistisch als altijd? - Ik wil mezelf hier helemaal niet van vrijpleiten. - Ik ben er trots op dat ik een echte vent ben. - Dat zegt genoeg - en als ik een vrouw tegenkom die alleen op reis is, zoals gisteren, vind ik dat "als vrouw" opmerkelijk en moedig. - Bij een man zou ik het waarschijnlijk niet eens merken. - Daarom kan ik me beter buiten dit onderwerp houden en hopen dat de volgende generatie het beter zal doen en verdere woorden over dit onderwerp aan Torgit overlaten, "als vrouw". (Opmerking van Torgit: ik zal hier morgen op reageren)

Terwijl ik deze regels schrijf, zit ik weer op het strand in Benirrás. - De zondag van gisteren begon anders dan onze gebruikelijke zondagen. - Torgit en ik begonnen de dag elk met een geleide audiomeditatie.

Beseffen dat de tegenwoordige tijd, dat het hier en nu het belangrijkste moment in je leven is, dat alleen het moment telt, is iets dat wij, ik en zeker ook jij, kennen uit de verzameling wijze spreuken. Want alleen in dit ene moment kan ik direct invloed uitoefenen op mijn leven, alleen in dit moment kan ik mijn leven vormgeven. Want de toekomst van gisteren is het verleden van morgen. - Maar de dag beginnen met precies dit te internaliseren is iets wat ik nooit heb geweten.

Nu ik mijn dag heb afgesloten met het overdenken van de drie beste momenten van de dag, tenminste als ik eraan denk, slaap ik beter, ben ik rustiger en meer ontspannen in de ochtend. Ik neem wat positieve energie mee in mijn dromen.

Sommige dagen is dit gemakkelijk en moet ik nadenken over welke drie van de positieve indrukken de beste waren. Maar dat was en is niet altijd het geval. Er zijn dagen waarop de positieve gebeurtenissen beperkt blijven tot een kopje koffie of andere kleine dingen.

Ik weet zeker dat het bewust beginnen van de dag met iets positiefs ook een manier is om mijn geluksspier te trainen. Ik had gisteren in ieder geval de hele dag het gevoel dat zowel Torgit als ik deze dag nog bewuster en positiever beleefden.

Iedereen die in een relatie leeft, weet dat communicatie niet altijd gemakkelijk is. Dit wordt er niet per se makkelijker op als je veel tijd samen doorbrengt in zo'n kleine ruimte. Maar we leren elke dag beter te communiceren. En dit is onze persoonlijke ambitie. We werken er samen aan om onze relatie steeds beter te maken. En we zijn helemaal niet perfect. - Integendeel, we beweren allebei moeilijke mensen te zijn. Maar we worden steeds beter. (Opmerking van Torgit: Is 'beter' het tegenovergestelde van 'moeilijk'? Ik probeer mijn leven makkelijker te maken, en ik denk dat dat me ook minder 'moeilijk' zal maken voor de mensen om me heen 😉 )

Alle mensen die we tijdens onze reis hebben ontmoet en die, net als wij, in een busje wonen, zeggen dat ze sneller ruzie maken. Emoties koken sneller over in een kleine ruimte. Als je hebt gekozen voor een leven dat elke dag iets nieuws biedt, heb je ook gekozen voor een leven dat minder comfort biedt. We hebben voor onszelf geleerd dat sneller ruzie maken ook kan betekenen dat je constructiever ruzie maakt en met minder focus op mij. We leren steeds meer om niet de emotie los te laten, maar in ieder geval de negatieve emoties. We ruziën niet alleen sneller, maar we begrijpen elkaar ook sneller. De basis voor verzoening. (Noot van Torgit: Ruzie maken moet je echt leren. Waarom leren ze je dat eigenlijk niet op school?)

Maar terug naar onze meditatie. Het is onze bedoeling om het de komende weken in ons dagelijks leven op te nemen. Misschien wordt het een comfortzone. Het doel is om positieve routines aan ons leven toe te voegen. - Maar we staan nog steeds aan het begin van een nieuwe reis.

Maar wat hebben we anders gedaan met onze zondag? - Na onze meditatie beseffen we bij het ontbijt weer op wat een prachtige klif we staan. Onze plek in Pou d'es Lleo biedt gewoon een prachtig uitzicht. - Torgit en ik gaan bewust terug naar de kleine landtong. De rots is hier aan drie kanten omgeven door water. Je kunt vanaf de zijkant zien dat het water zelfs onder onze voeten door de rots stroomt. - Maar dan gaan we op weg. Vanochtend willen we naar de hippiemarkt in Sant Joan de Labritja, of Juan Bautista in het Spaans. We kiezen een route langs de kust. De kronkelige weg doet ons een beetje denken aan de kust van Amalfi - de hippiemarkt, die hier altijd op zondag wordt gehouden, is opvallend groot voor zo'n kleine gemeenschap. - We zijn dan ook niet verbaasd als we sommige kraampjes van de vorige dagen herkennen. Er is hier ook livemuziek. - De markt is erg leuk, maar je moet je afvragen of je echt meerdere markten in hetzelfde weekend moet bezoeken.

De twee worden pas bij zonsondergang teruggegeven aan hun ouders. Maar ik heb de tijd intensief gebruikt om ze allerlei onzin te leren. 

Later zijn Torgit en ik terug op het strand. Net als de week ervoor hebben trommelaars van over het hele eiland zich hier verzameld. Vandaag zijn het er zelfs meer dan vorige week. - De cannabiswolk waait weer rond - Torgit en ik genieten van ons blikje bier en dansen een beetje. Pas als de zon onder is en de kou het overneemt, stappen we weer in de bus. 

Samengevat: niet alleen kwam er voor ons een einde aan een zonnige en ontspannen zondag, maar ook aan een dag die nog bewuster was dan normaal.