Dag 187 - Benirras - Alleen goede vibraties

Het is koud vanmorgen, iets meer dan 10 graden. Marc heeft ons al verteld dat we er een gewoonte van hebben gemaakt om 's ochtends te mediteren. Het is een heel bewuste en fijne manier om de dag te beginnen. Je beseft dingen helderder. En niet alleen in je hoofd, maar je internaliseert ze en neemt ze mee in je hart. Het onderbewuste neemt ze in zich op. Niet alleen dat vandaag de belangrijkste dag van ons leven is. Maar vooral dat de focus op de positieve dingen ligt. We zijn geen insecten die geprogrammeerd zijn, we hebben de vrije keuze om samen gelukkig te zijn en van deze dag te genieten.

Na een snelle brainstormsessie over hoe we de dag gaan indelen, beginnen we met koffie. Wat genieten we nog elke ochtend van onze koffie. Gisteren dronken we op de markt in Sant Juan een erg lekkere Meke koffie bij een koffiekraam. Hij was bereid in een Rocket Mozzafiato Cronometro. Bijna zoals in Keulen. - Pure luxe! - Maar ik blijf me realiseren dat luxe relatief is. - Heb je liever een uitstekende koffie in het hamsterwiel of een goede maar niet uitstekende koffie op het strand? - Maar we willen niet besparen op bonen, helaas konden we de bonen die we dronken niet kopen. Dat betekent dat onze koffiebonen inkoopuitdaging binnenkort weer van start gaat.

Oh, wees niet verbaasd als we plaatsnamen een beetje anders spellen. Elke plaats hier heeft twee namen, de officiële Spaanse en de Catalaanse, zoals we al weten uit Bretagne. Ok, toen was het natuurlijk geen Catalaans 😉 

We willen binnenkort weer naar het strand, dus we zadelen de auto op en gaan op weg. Als we bij het strand zijn, wil ik het zonnepaneel opzetten om elektriciteit op te wekken, maar helaas waait het te hard en zie ik op dit moment geen zon. Helaas gaat yoga ook niet door omdat het zand horizontaal vliegt. We willen graag yoga doen als onderdeel van onze ochtendroutine, maar de weersomstandigheden maken het vaak onmogelijk, of als we op de klif staan is de grond er gewoon niet geschikt voor. Gezond leven op tournee is echt een uitdaging. We doen het nu erg goed met gezond eten, maar we worstelen nog een beetje met lichaamsbeweging.

Als yoga niet werkt, doet fruit het altijd. Zodra we de eerste hap in onze mond hebben, stuurt Sabine onze post digitaal vanuit Duitsland. Gelukkig staat er niets belangrijks in vandaag, dus we kunnen verder eten en ontspannen. Oeps, dat doet me eraan denken - het is al de 8e en we hebben de maand nog niet afgesloten. Dus ik zet snel het notitieblok aan en mail de gegevens naar de belastingadviseur. Klinkt snel, maar dat was het bijna. Sinds we op reis zijn, hebben we beduidend minder kosten en dus ook beduidend minder bonnetjes. 

Dan ga ik nadenken over de blog. Oh ja, vandaag is het Internationale Vrouwendag. Moet ik erover schrijven? Nee. Ik heb meer dan 30 jaar geleden voor een mannenbaan gekozen. Voor degenen die het niet weten: Ik ben landmeetkundig ingenieur. Het onderwerp is niet langer relevant voor mij. Ik beoordeel mensen niet op geslacht en ik heb niet het gevoel dat ik ooit een probleem heb gehad met beloningsverschillen tussen mannen en vrouwen, noch in de publieke sector noch in mijn baantjes als schoonmaker, zonnebankier of serveerster. 

Op een gegeven moment komt Ilona langs en praten we over God en de wereld. En we hebben weer honger. Vandaag eten we salade. Gisteren hebben we heerlijke groene salade gehaald op de markt, echt vers en zonder plastic verpakking. Zoiets is hier zeldzaam. Heb ik je ooit verteld dat Marc de beste sladressing ter wereld maakt? We doen allemaal waar we goed in zijn. Ik kan goed eten 😉 

We brengen de hele dag op het strand door en 's middags gaat de wind liggen. Een paar drummers ontmoeten elkaar weer op het strand. Alleen maar goede vibes. De dag is mijn vriend 🙂