Sicilië stap voor stap

We waren in totaal vijf maanden op tournee in Sicilië. Zijn er veel tips over campings die je moet volgen? Nee, want we hebben er geen een gezien. Over restaurants? Nee, ook dat niet. Omdat ze gesloten waren vanwege onze reistijd of dankzij Corona. De meeste musea, kerken, theaters en dergelijke waren ook gebarricadeerd en afgesloten.

Nu kun je je afvragen wat we hier al die tijd hebben gedaan. Eén ding kunnen we je garanderen: we hebben ons nooit verveeld. Want we waren constant onderweg. Zowel on-road als off-road. Af en toe kwamen we ergens aan. Vertoeven hoort gewoon bij een rijkdom aan indrukken. Want Sicilië is groot, heel groot. Om precies te zijn 25.426 km² groot en daarmee het grootste eiland in de Middellandse Zee. Maar het is niet alleen groot, het is vooral complex. Als je aan Sicilië denkt, denk je vast het eerst aan zee en strand. Maar 80% van het oppervlak bestaat uit bergen en heuvels. 

Een deel ervan hebben we al behandeld in aparte artikelen, waarnaar we hier linken. Voor de rest kunnen we hier alleen een overzicht geven van onze rondreis. Je zult snel merken dat Sicilië tijd kost. Veel tijd.

Aankomst en vertrek

Hoewel het eiland Sicilië ten zuidwesten van de "laarpunt" van Italië ligt en dus in het uiterste zuiden van Italië, is het gemakkelijk bereikbaar per veerboot. Er zijn veerverbindingen vanuit Genua, in het noorden van Italië, vanuit Livorno, Genua, Napels, ook op het Italiaanse vasteland, en vanuit Cagliari op Sardinië. Deze verbindingen gaan allemaal via Palermo, in het noorden van Sicilië. Daarnaast is er een verbinding van Villa San Giovanni naar Messina in het noordoosten van Sicilië. Dit is de kortste veerverbinding, maar neemt ook de meeste tijd in beslag. Vergeleken met Genua is er 1.163 kilometer extra weg. Genua is daarom ook de bekendste verbinding.
De veertijd is ongeveer 21 uur. De kosten voor de terugreis, inclusief tweepersoonshut en busje tot 6 meter, zijn ongeveer 550,- €. Aangezien de prijzen van de verschillende maatschappijen variëren, raden we je aan om een kijkje te nemen op aferry. 

Persoonlijk kozen we voor de omleidingen via Livorno. Zo konden we een omweg maken naar Pisa. 

Wild & Vrij

Op Sicilië vinden we onze plekjes meestal via googlemaps. We zoeken graag rustige stranden of plekken in de bergen waar we helemaal alleen zijn. Als we huizen zien op het eerste deel van de weg op de luchtkaart, gaan we ervan uit dat de weg relatief goed begaanbaar is. Helaas blijkt dit vaak een vergissing te zijn.

Want veel gebouwen zijn verlaten en verloren gegaan. Het is echt beangstigend hoeveel gebouwen er leeg staan. En de weg is grotendeels off-road.

Dat is nu niet zo erg voor onze auto, het is zelfs leuk. Maar het gooit ons schema vaak in de war. En soms wordt het midden op de route donker. Onze Lazerlampjes zijn dan een goede hulp.

Maar off-roaden in het donker is niet echt leuk. In noodgevallen stoppen we gewoon en overnachten we. Dat heeft tot nu toe goed gewerkt.

Aankomst in Palermo met de veerboot

Zodra we met de veerboot vanuit Sardinië op Sicilië aankwamen, gingen we richting het westen. Hier zijn wat indrukken van onze eerste dag op Sicilië hier.

San Vito Lo Capo

Ben je ooit in San Vito Lo Capo geweest? Op dit dromerige witte zandstrand en de turkooisblauwe zee? De stad ligt op het puntje van een kaap in het noordwesten van Sicilië. Zowel bij Cala Di Punta Lunga als bij het klimparadijs Grotta dei Cavalli vonden we fantastische campings. Verder Hoogtepunten en tips voor kampeerders kun je vinden in het artikel waarnaar wordt verwezen.

Politieactie | Cala di Punta Lunga 

Nauwelijks staan we voor het eerst vrij op Sicilië of we ontmoeten de goed geklede heren van de politie. Verjagen deze heren ons uit het paradijs? Voor wie het wil weten is er een aparte Blog.  

Cefalu

Vervolgens gaan we naar het oosten van Palermo. Als je een rondreis plant, is het zinvol om te eindigen in Cefalu. Dit prachtige middeleeuwse stadje is niet alleen betoverend met zijn lange witte zandstrand, maar scoort ook punten met zijn bezienswaardige oude binnenstad. Deze combinatie van een vakantie aan zee en sightseeing maakt Cefalù iets heel bijzonders.

Zoals overal op Sicilië hebben de Grieken, Romeinen en Arabieren hier hun sporen achtergelaten. Maar vooral de Noormannen hebben hun stempel gedrukt met de imposante kathedraal, die op de Werelderfgoedlijst van UNESCO staat. Boven alles uittorent de 270 meter hoge La Rocca di Cefalù. Deze enorme rots doet zelfs de machtige kathedraal klein lijken.

We slenteren door de smalle straatjes van de oude stad en genieten van het levendige leven om ons heen. Nu in de winter vinden we het hier ook erg leuk. In ons artikel Cefalù - Strand en bezienswaardigheden vind je meer gedetailleerde informatie. Feit is dat we verliefd zijn geworden op deze stad. Waarom? Dat kun je hier zien...

Madonie

Voor de Sicilianen is er niet maar één Madonie, ze waarderen het meervoud, de Madonie. Dit gebergte, zo ongeveer in het midden van de noordkust van Sicilië, heeft zoveel indruk op ons achtergelaten dat we er verschillende artikelen aan hebben gewijd. Hier vind je De Madonie en de mooiste dorpen van Sicilië en een bijdrage over de Targa FlorioDe legendarische wegrace op Sicilië.

Als ik een conclusie moet geven over deze regio: "De natuur hier in het Madoniegebergte is zo mooi, het weer is bijna onbelangrijk. De wolken boven de bergen zijn mooier dan welke stralende zon dan ook. En het samenspel van zon, wolken en mist doet ons weer beseffen hoe klein de mens is tegenover deze natuurkrachten. Elke weerapp werkt hier niet en je kunt de dagen niet plannen. Hier beleef je de dag. En is. Eenvoudig. Gelukkig."

Custonaci en Buseto

Op weg van Palermo in de richting van San Vito Lo Capo kom je bijna onvermijdelijk tussen Buseto en Custonaci, twee kleine steden in het gemeentelijke consortium van Trapani. Maar eerst springen de gigantische marmergroeven al van verre in het oog. Aan de ene kant een gigantische milieuzonde, aan de andere kant ongelooflijk mooi om te zien. We hebben gemengde gevoelens.

Bergdorp Erice

Vijftig Tinten Grijs | We kunnen dat overtreffen. Ken je zulke dagen? Alles vervaagt in verschillende tinten grijs? En het enige wat we wilden doen was door het zogenaamd prachtige bergdorp Erice slenteren. Laat ons je alsjeblieft niet tegenhouden. Erice, dat troont op de 750 meter hoge berg met dezelfde naam, staat vooral bekend om zijn uitzicht. We hebben tot nu toe alleen maar goede dingen gehoord. We kunnen ons voorstellen dat dit kleine stadje, met zijn smalle straatjes en kinderkopjes, prachtig is. Maar vandaag was het gewoon mistig, het regende, er was geen mens op straat, het was koud en grijs, gewoon grijs. Grijs in al zijn facetten. Onze Butch stak er daarentegen veel te kleurig bij af. Pas later wisten we wat voor dag het was, het was een soepdag. Heerlijk!

Marsala

We hebben hier maar een korte omweg gemaakt. Marsala is het mekka voor kitesurfen en windsurfen op Sicilië. "Lo Stagnone", de enorme lagune in de stad Marsala, is prachtig. Maar voor windsurfen heb je wind nodig, zoveel mogelijk wind. Het maakt niet uit waar de wind vandaan komt, het belangrijkste is dat hij waait. Er wordt gezegd dat Marsala altijd één windrichting heeft. Onze eerste indruk was dat dit waar was. Het waaide zo hard dat we liever een meer beschut gebied opzochten.

We krijgen vaak de vraag wat de politie zegt over onze bestelwagen. Vooral over onze zandplaten op de motorkap. Tot nu toe hebben we daar nooit echt antwoord op kunnen geven. In Keulen heeft de politie nooit aandacht aan ons besteed. En op onze tour naar Sicilië zagen we keer op keer politie, en de agenten keken altijd even goed. Maar we werden altijd gewoon door de politiecontroleposten gewuifd.

Segesta tempelcomplex 

Helaas konden we de tempels van Segesta alleen van een afstand bekijken. Dat was jammer, want het complex wordt beschouwd als een van de best bewaarde tempels ter wereld.

Je kunt de tempel vanaf de straat zien, maar het gebied is omheind en het was gesloten, zoals alle musea hier op Sicilië net gesloten waren voor Corona. De parkeerplaatsen waren ook gesloten. We parkeerden ervoor op de landweg en lieten de drone omhoog gaan. Binnen de kortste keren stond er een politieauto naast ons. Op hetzelfde moment kwam er een bewaker aan de binnenkant van het hek. Toen Marc snel zijn masker opzette, knikten de agenten en reden weer weg. We waren klaar met filmen en reden 100m verder een zandweg in die rond het gebied loopt, wilden weer parkeren en de drone omhoog laten gaan. En opeens stond de politie weer naast ons. Ze waren erg vriendelijk en stonden ons toe om foto's te maken in het Engels. Beste politieagenten, we waren erg onder de indruk van jullie snelheid. Chapeau

In Duitsland hadden we op zijn minst onze papieren moeten laten zien, maar hier is alles heel eenvoudig. En geen woord over ons voertuig.

Riserva Natura Foce Del Belice - Ponte Ferrovis

Vanaf vandaag is heel Sicilië een rode zone. Dit maakt het moeilijker voor ons en roept de vraag op: blijven of het eiland verlaten? We hebben besloten om te blijven en te zien wat er gebeurt. Nu moeten we onopvallend onder de radar vliegen en langzaam verder zuidwaarts langs de kust trekken.

Op dit moment staan we alleen aan de rand van een klein natuurgebied, omringd door olijfbomen en riet. Achter de dijk ligt de zee met een prachtig zandstrand.

Het weer kon beter. 11 graden en regen is niet mijn droomweer, maar we hebben het ons comfortabel gemaakt in ons busje en de voorspelling wordt ook beter.

En eigenlijk is het net als toen we thuis waren met slecht weer: Wat gaan we vanavond doen? Een film kijken via de beamer, lezen of chatten met vrienden via de telefoon?

Menfi - Lido Fiore

We vinden een van de mooiste plekjes op onze rondreis bij een verloren plaats, achter een oud vervallen hotelcomplex. Hier brengen we een paar zeer ontspannen dagen door direct aan zee, op de eerste rij zeg maar. Af en toe komen er een paar schapen langs. Verder komen er alleen een paar fietsers voorbij.

Di Punta Bianca | Huis aan zee

Eenzaam, wild & vrij aan zee staan? Dan moet je de gebaande paden verlaten. In een verslag over off-road routes in Sicilië vonden we een pad naar Punta Bianca. Hier zijn de GPS-coördinaten: 37°11'41.0″N 13°39'42.2″E - Misschien had ik niet alleen het kopje "gemakkelijk" moeten lezen. De laatste meters zijn we afgebroken door moddergaten.

Maar achteraf bleek dat we blijkbaar ook de moeilijkste aanpak hadden gekozen. Je kunt een eenvoudiger alternatief vinden op Wikiloc. Maar we werden beloond met een veelheid aan verloren plekken. Punta Bianca is fantastisch mooi en absoluut de ruwe reis waard. Een oud vervallen huis voor krijtrotsen, dromerig. Was de dagelijkse reis maar iets gemakkelijker, dan zou dit HET HUIS AAN DE ZEE zijn. De reconstructie zou al in mijn hoofd gepland zijn.

Tempels van de Grieken in Sicilië: Selinunte | Segesta | Agrigento

De cultuur van Sicilië is gevormd door verschillende veroveringen. Feniciërs, Grieken en Carthagers, Romeinen, Arabieren, Normandiërs en Spanjaarden hebben hun sporen achtergelaten. Maar de tempels van de Grieken zijn meer dan alleen een spoor. Vooral de Tempio della Concordia is meer dan alleen indrukwekkend.

Moet je deze zien? Ja, dat moet je. Maar het is zeker zeldzaam dat je de kans krijgt om de tempel zo rustig te zien.

We zijn vooral geïnspireerd door de sculpturen van Igor Mitoraj. Hoewel de kunstenaar de imperfectie van de menselijke natuur en de lichte kwetsbaarheid wilde laten zien, lijken ze ons daar verdomd perfect voor. Maar we hebben dan ook geen idee 😉

Diga Nicoletti Leonforte

Vanavond vinden we niet alleen een mooi plekje voor de nacht, maar ook een paar zonnestralen. We hangen snel de hangmat op. Zo genieten we van ons avondeten met uitzicht op een meer en een paar schapen die voorbij scharrelen.

Het zuiden van Sicilië: Het Isola delle Correnti | Statua del Cristo Redentore

Als we vanochtend kort voor zonsopgang uit de bus stappen, hebben we de zee en het strand aan onze voeten. Onze blik valt op het eilandje met de vuurtoren op de zuidwestpunt van Sicilië. We lopen langs het strand. Onze bestemming is een kleine golfbreker die het eiland met het vasteland verbindt. We hebben niet alleen een fantastisch uitzicht op de zonsopgang, maar ook op de waterscheiding tussen de Middellandse Zee en de Ionische Zee. Aan de ene kant beuken de golven tegen het strand, aan de andere kant lijkt de kalme zee meer op een vijver.

Aan de rand van de gedeeltelijk verwoeste golfbreker staat een eenvoudige Christo-figuur. Hoewel het hier op zo'n vroeg tijdstip nog bitter koud is, is het een magisch moment. Vanaf ons uitkijkpunt zien we de zon voor onze ogen voorbijgaan tot ze in de zee zinkt.

Santa Maria del Focallo

Eigenlijk wilden we van Isola delle Correnti naar Modica. Maar zoals het leven gaat, bleven we steken in Santa Maria del Focallo. Maar wie kan dit kilometerslange witte zandstrand weerstaan?

Flora & Fauna | Voorbeeld Rode Eucalyptusbomen

Met meer dan 3000 verschillende planten is de flora en fauna van Sicilië uniek en heeft het de grootste biologische diversiteit van het hele Middellandse Zeegebied. Onder hen zijn klimaatvluchtelingen uit de laatste ijstijd. Maar niet alle planten zijn al zo lang inheems op het eiland. Vandaag staan we in een bos vol rode eucalyptusbomen. Prachtig op het eerste gezicht. Maar hoort het hier echt thuis?

Deze bomen groeien extreem snel en vormen een massieve stam waardoor ze op Methusalems lijken. In een weiland bij Castel di Lucio staat bijvoorbeeld een Rode Eucalyptus met een stamomtrek van meer dan 6,60 m.

Dat is geweldig, denk je. Maar helaas drinken deze bomen niet, ze slurpen. Met hun wortels die tot wel twintig meter diep zijn, onttrekken ze tot wel 500 liter water per dag aan de grond. Alleen pampagras groeit ertussen. En door de luchtige vezelstructuur en essentiële oliën brandt het hout van deze bomen als tondel. Hierdoor neemt het risico op bosbranden onevenredig toe.

Onze gevoelens over dit bos zijn dus verdeeld. Aan de ene kant ruikt het lekker naar eucalyptus en ik ben dol op eucalyptussnoepjes. Ken je die kleine groene suikerhoorntjes met eucalyptussmaak? Prachtig, we hebben er zelfs een paar aan boord. En visueel is alles ook mooi groen. Maar hier en nu ben ik ambivalent.

De meren van Sicilië | Lago Santa Rosalia

De meren van Sicilië kunnen misschien niet op tegen de grote, bekende meren in het Italiaanse noorden. Aan de andere kant zijn er veel kleinere meren die niet alleen uitnodigen tot zwemmen, wandelen of vissen, maar waar je ook vrij aan de rand kunt staan. Van Sicilianen kregen we niets dan leuke reacties. We voelden ons niet alleen geaccepteerd, maar ook welkom.

De oostkust van Sicilië

Als je de Etna wilt bezoeken, is een bezoek aan de oostkust van Sicilië, met de barokke steden Catania, Taormina en Syracuse, evenals de Val de Noto en Ragusa, een voor de hand liggende keuze.

De Etna | Mama Etna

Hoewel dit eiland alles biedt wat je je maar kunt wensen tijdens een rondreis, heeft niets onze harten zo geraakt als Mama Etna.

Het is niet alleen de berg die ons zo fascineert dat we er al weken naar op zoek zijn. Het is niet alleen de vulkaan die keer op keer vuur en as spuwt. Er is nog iets dat we niet begrijpen en toch voelen.

Ondertussen hadden we de gelegenheid om met een paar Sicilianen over hun berg te praten. Ze glimlachen zachtjes en wetend. Het is hun berg en het is onmiskenbaar hoeveel ze ervan houden.

Het bijzondere is dat de Etna niet alleen vruchtbare grond oplevert. Hier worden onder andere wijn, citrusvruchten, amandelen en olijven verbouwd. Door het hoge gehalte aan mineralen wordt de vulkanische grond als bijzonder vruchtbaar en goed doorlucht beschouwd.

Maar af en toe wordt de aarde ook door elkaar geschud door bevingen, wordt de hemel verduisterd door aswolken en worden huizen verwoest door lavastromen.

Toch noemen de Sicilianen het Mama Etna of gewoon Mongibello, de berg.

Je beseft hoe enorm deze berg is als je het getal 100.000 leest. Dat is het aantal mensen dat stierf tijdens de "Messina-beving" van 1908. Desondanks worden we altijd naar deze berg toegetrokken.

Syracuse - de parel van Sicilië

Siracusa, zoals de Sicilianen zeggen, ligt aan de oostkust van Sicilië en is vooral beroemd vanwege de oude ruïnes. De oude stad ligt op het schiereiland Ortigia. Toen het schiereiland te klein werd, ontstond de nieuwe stad Syracuse op het vasteland. Wat zichzelf een parel noemt, heeft natuurlijk zijn eigen Bijdrage Syracuse.

De kloof van Cavagrande del Cassibile

De Sicilianen noemen deze kloof liefkozend hun Grand Canyon. Omdat we de Grand Canyon al hebben bezocht, willen we zien wat de Siciliaanse uitloper kan. We pakken een kleine rugzak met picknick, water en zwemspullen. Precies de juiste afwisseling van de stedentrips hier in het oosten. Je kunt de blogpost hier vinden Cavagrande del Cassibile.

Onroad en offroad van Brucoli naar Noto

Sicilië biedt vaak rijtechnische uitdagingen. Als dit je niet afschrikt, moet je deze blogpost O lezen.n- & Off-Road  Mis deze bijdrage niet. 

Noto en Noto Antica

Een bezoek aan de oude stad Noto, die in de jaren 1700 werd verwoest door een zware aardbeving, kan heel goed worden gecombineerd met een bezoek aan de nieuwe stad Noto. Noto ligt dichter bij de kust. Het is gebouwd in barokstijl. Daarom zijn er zoveel prachtige paleizen in Noto. Ook naar Noto er is een aparte blogpost.

Isola Bella

Isola Bella ligt in het 'Riserva Naturale Orientata Isola Bella'. Wandel terug langs de weg voor ongeveer 500m tot een trap naar beneden leidt naar een zandstrand en Isola Bella. Zorg ervoor dat je zwemspullen meeneemt. Rondom het strand geven informatieborden informatie over de flora en fauna van het natuurreservaat. Er zijn ook twee strandbars, waarvan er een al sinds 1965 open is.

Eigenlijk is Isola Bella geen echt eiland, maar een schiereiland, want je kunt er naartoe lopen over een zandverstuiving. Een bezoek aan Isola Bella is mogelijk voor € 4. De onderwaterwereld rond Isola Bella schijnt erg mooi te zijn. Snorkel- en duikuitrusting kun je huren bij de Padi duikschool op het strand.

In 1890 kocht Florence Trevelyan het eiland voor €15.000 lire. Signora Trevelyan was een nicht van koningin Victoria en de vrouw van de burgemeester van Taormina. Ze bouwde er een kleine pittoreske villa en legde een tuin aan met exotische planten.

Het eiland is sinds 1990 eigendom van de Siciliaanse overheid en werd in 1998 uitgeroepen tot natuurreservaat. Sinds 2011 staat het onder beheer van de Universiteit van Catania.

Taormina

Het pittoreske oude stadje ligt op Monte Tauro, ongeveer 200 meter boven zeeniveau, aan de oostkust van Sicilië tussen Messina en Catania. Bij mooi weer heb je niet alleen een fantastisch uitzicht op de Etna, maar kun je ook de kust van Calabrië op het vasteland zien. Deze stad verdient een eigen artikel, dat je kunt vinden hier vindt.

Ponte Dei Saraceni 

Een Normandische boogbrug aan de voet van de Etna. Dei Saraceni, de naam alleen al klinkt als iets speciaals, nietwaar? - Maar is het een bezoek waard? Wij vinden van wel en worden beloond. Hoewel deze brug, die dateert uit de 9e eeuw, klinkt als een Saraceense brug, is het eigenlijk een Normandische structuur die de oevers van de Simeto rivier oversteekt. Aan de ene kant genieten we van het uitzicht op de ruisende Simeto, de grootste waterloop van Sicilië. En aan de andere kant rijst de Etna op in de zonsondergang. Tussendoor zien we zelfs een paar keer aswolken boven de krater.

Megalieten in Argimusco

Vandaag worden we naar Argimusco getrokken, een plateau ten noorden van de Etna. We winnen snel weer hoogte. Vanaf hier, op ongeveer 1100 meter, hebben we een fantastisch uitzicht op de Etna, de Lipari-eilanden en verschillende bergen en valleien.

Maar onze bestemming vandaag is een rotsformatie, de zogenaamde megalieten en dolmens. Zogenaamd omdat het niet zeker is of deze formaties zijn gemaakt door een prehistorische bevolking of een puur natuurlijke oorsprong hebben.

Dus geen Siciliaans Stonehenge. Maar voor ons was het de reis waard. Vooral omdat de stenen "sculpturen" hoe dan ook spannend zijn. Voor ons was het de moeite waard.

Linguaglossa Etna Noord

Zoals het gezegde luidt: "Je hebt je bed opgemaakt, nu moet je erin slapen" - Geldt dit citaat ook voor het leven na de dood?
Als dit het geval is, hebben de eigenaren van de graven op een kleine Italiaanse begraafplaats in Linguaglossa, aan de voet van de Etna, alles goed gedaan.

Wat bij ons de vraag oproept of iedereen die hier nu ligt tijdens zijn leven zo'n verfijnde accommodatie de zijne noemde?
Maak je geen zorgen, ook al maakt Etna grappige geluiden op de achtergrond, we maken ons geen zorgen dat we snel zullen sterven.
En als het ons toch te pakken krijgt, is de optie "as in de zee" meer iets voor ons. Maar wat brengt mensen ertoe om zulke pompeuze graftombes te bouwen? Zelfs als je gelooft in leven na de dood, zijn er hier maar een paar botten.

Duits militair centrum van Motta Sant'Anastasia

Als we het woord "geallieerde landingen" horen, denkt bijna iedereen automatisch aan de zomer van 1944, Normandië en de zogenaamde D-Day.

Het feit dat de Geallieerden een jaar eerder al op Sicilië waren geland, werd steeds meer vergeten. Toch was Operatie Husky, niet D-Day, de grootste amfibische operatie in de Tweede Wereldoorlog. Bijna 15.000 soldaten, waaronder 4678 Duitse en 4325 Italiaanse soldaten, verloren hun leven in deze zinloze slachting. Ze vielen niet, ze beten letterlijk in het stof.

4561 Duitse soldaten vonden hun laatste rustplaats in het oorlogsgraf van Motta Sant'Anastasia. Onder hen was mijn oudoom Karl-Heinz Häusgen. Wat bedoeld was als een gebaar voor mijn tante Rosemarie heeft mijn hart diep geraakt. Dit oorlogsgraf is geen klassieke militaire begraafplaats en zeker geen heldenbegraafplaats. Hoewel het in een olijfgaard ligt en geflankeerd wordt door de zee en de Etna, is het geen idylle. Van buitenaf ziet het mausoleum er vredig uit. Zodra ik de binnenplaatsen betrad, voelde ik een onstuitbare energie.

Licht en schaduw

Der Spiegel meldt dat influencers Bali werden uitgezet omdat ze niet alleen de visumregels en coronavereisten negeerden, maar het land ook romantiseerden als "een paradijs dat niets met de werkelijkheid te maken heeft".

Hoewel we nog lang geen beïnvloeders zijn, wordt ons keer op keer gevraagd waarom we in de "huidige tijd" reizen. Omdat we nu deel uitmaken van de WAGENVOLK, d.w.z. fulltime vanlifers, waren we al op Sicilië toen het een Corona hotspot werd. Op dit moment kunnen we niemand aanraden om hierheen te gaan. De bewegingsvrijheid is beperkt, wat absoluut prima is. Het is tenslotte ter bescherming van ons allemaal.

En ja, we laten meer foto's van het strand en de zee zien dan van de donkere kanten van het eiland. Als je nog niet genoeg hebt van negatief nieuws, kun je een kijkje nemen op de wilde vuilnisbelten. Daar zijn er meer dan genoeg van. Helaas zijn het er veel te veel. En als je een strandopruiming houdt, weet je bijna niet wat je met het afval moet doen.

Aan de andere kant zijn er altijd vuilnisbelten waar het afval zo schoon wordt gescheiden dat dit zelfs in Duitsland niet het geval is.

We zullen de ongefilterde waarheid blijven tonen. Dit betekent echter dat we geen filters gebruiken. En ja, we laten graag de indrukken zien die we zelf zoeken. Dus aan het eind van de dag staat onze bus op het strand en niet op de vuilnisbelt.

Maar er is niet alleen schaduw, maar ook licht. Veel Sicilianen gebruiken deze tijd om hun huizen schoon te maken. Ze kijken ernaar uit om toeristen te zien zodra de normaliteit terugkeert.

Sicilië is wonderschoon. Er is zoveel moois te ontdekken: We houden van de barokke steden die we kennen van eerdere reizen. Geweldige bezienswaardigheden, waarvan sommige op de werelderfgoedlijst van UNESCO staan. We houden van de Madonie met haar prachtige natuur. We houden van de veelzijdigheid, soms ruige kust en soms zandstrand. Met dat fantastische turquoise van de zee. We houden van Cefalù, waar we tijdens de kerst een paar weken hebben doorgebracht. Ik hou van de ontspannen, vriendelijke en behulpzame aard van de Sicilianen.

We zijn dol op de Siciliaanse keuken, ook al zijn de restaurants momenteel helaas gesloten. Maar we waren wel enthousiast over de kleine fruit- en groentewinkels. En veel groente- en fruitwinkeltjes hebben echte delicatessen, soms de jonge, superlekkere rode wijn in plastic flessen voor weinig geld, of soms artisjokken van de grill. Als je net zo van eten en drinken houdt als wij, dan is dit de plek voor jou.

Sicilië is net Italië, maar dan Italiaanser. De Sicilianen maken een erg trotse indruk op ons, misschien omdat ze in het verleden hebben geleden onder de veranderende heerschappij.

Het doet ons pijn dat dit prachtige eiland zulke grote problemen heeft. Niet alleen het afvalprobleem, maar ook de werkloosheid. Veel Sicilianen moeten hun huis verlaten omdat ze geen werk kunnen vinden. We zien zoveel verlaten huizen op prachtige locaties. De economische situatie is hier moeilijk. En sinds Corona nog veel moeilijker.

Dit is geen medelijden, dat zou de Siciliaan zichzelf verbieden. Daar is hij te trots voor. En dat is maar goed ook.

Conclusie

Dus wat is de conclusie na deze lange tijd, na vijf maanden kriskras door elkaar? Verdomd lang, niet? - Dat is wat we dachten, nadat we van tevoren een beetje onderzoek hadden gedaan. We zijn al eerder op het eiland geweest, en er zijn wel wat blogs. Maar als je googelt, vind je vooral SEO-geoptimaliseerde blogs. Sicilië in zeven, in acht, in tien dagen. Maar is dat genoeg? Misschien om een eerste indruk te krijgen. Maar als er één ding is dat ons heel duidelijk is geworden over dit eiland, dan is het wel zijn veelzijdigheid. Er is niet maar één Sicilië, niet alleen de prachtige barokke steden, vissers- en bergdorpjes, de zee, de bergen en de meren.

Sicilië is meer, veel meer. Natuurlijk zijn er niet alleen de mooie kanten. We hebben ook een beetje verslag gedaan van de donkere kanten. Maar vaak zijn het juist deze wat vervallen plekken, verloren plekken, verlaten dorpjes die een heel bijzondere charme hebben. En boven alles uit torent Mama Etna, zoals de Sicilianen hun vulkaan liefkozend noemen.

Sicilië biedt te veel om onder tijdsdruk te beleven. Natuurlijk kan niet iedereen 5 maanden vrijmaken om dit eiland te bereizen. Neem het als voorbeeld: aan het eind van de dag kunnen we zeggen dat zelfs 5 maanden niet genoeg waren om alles te verkennen. Het was genoeg om een beetje verliefd te worden op het eiland. Conclusie: Neem zoveel tijd als je kunt uittrekken voor dit eiland. Sicilië is het waard!