Dag 131 - Cádiz - Oud of jong?

Torgit: Als ik wakker word, is het nog steeds pikdonker. Dat irriteert me hier altijd een beetje. Vanuit Portugal ben ik nog steeds gewend dat het 's ochtends licht is als ik wakker word. De klokverandering van Portugal naar Spanje heeft mijn interne klok een beetje in de war gebracht. Als ik de oordopjes uit mijn oren haal, hoor ik de snelweg achter ons.

Dat lees je goed: Een snelweg. Waarom sta je op een snelweg? Na onze fietstocht door Cádiz gisteren, besloten we vandaag terug te gaan naar de oude stad. Dus rijden we Hector 5 kilometer de stad uit en parkeren hem op een prachtig strand voor de nacht. Dat de snelweg 100 meter achter ons ligt, is voor ons niet zo belangrijk. Marc hoort sowieso niet veel beneden, en ik hoor meer boven omdat ik geen metaal om me heen heb, maar ik slaap heel goed met een oor-paxi - Marc's commentaar: Het is duidelijk, de oude man hoort alleen wat hij wil. - Mijn vader werd hier al van beschuldigd - "Hij kan slecht horen" - ik noem dat selectieve perceptie. - Oordopjes zouden vanavond zeker op zijn plaats zijn geweest. Maar zoals het nu is, wil ik er geen in mijn oren hebben op plaatsen waar ze nuttig zouden zijn. Want ik slaap nog onrustiger als ik niet kan horen of iemand met Hector rotzooit. - Maar de locatie aan zee en in de stad is een beetje lawaai wel waard. - Het feit dat de snelweg "slechts" een vierbaans tweebaansweg is, maakt het niet beter of slechter.

Een blik op de klok: 7.30 uur. Een goed moment om op te staan. Snel naar Marc toe, lekker warm, ik slaap 's nachts goed boven, maar 's ochtends merk ik de kou van 8 graden. Hij is nog een beetje moe, waarschijnlijk heeft hij toch niet zo goed geslapen.

Als ik de schuifdeur open, is het buiten niet zo donker als ik dacht, er zit alleen meer condens op de voorruit dan normaal. Het uitzicht op het strand is sensationeel. De waterlijn is minder dan 75 meter van ons vandaan. Ik zet snel een koffie en de dag is mijn vriend. Waar gisteren de waterlijn was, is vanmorgen een klein rif zichtbaar.

We nemen vandaag geen buitendouche omdat Hector vanaf de snelweg te zien is. Dus een snelle katten- of katerwasbeurt bij de wasbak.

Vandaag parkeren we bij het treinstation van Cádiz en willen we de oude stad te voet verkennen. Aangezien de stad op een landtong ligt en slechts 1,2 kilometer breed en 1,8 kilometer lang is, klinkt het vrij relaxed. We laten ons door de smalle straatjes drijven en zien plotseling een bord voor 'Theatrum Balbi'. - Wat zou dat zijn? Pas in tweede instantie realiseren we ons dat we midden in de oude stad van Cádiz voor een Romeins theater uit 70 voor Christus staan. En ik heb het hier niet over een klein ding, het heeft een diameter van 120 meter en er konden 10.000 mensen in. Dit is het op één na grootste theater in Romeins Hispania. Het was vergeten en overbouwd en werd pas in 1980 herontdekt.

We drijven verder en staan al snel weer voor de kathedraal. Ik ben verdeeld: Is het de moeite waard om er 6 euro voor te betalen? Als we niet naar binnen gaan, heb ik het gevoel dat ik iets mis. Dus ik haal mijn geld tevoorschijn en ga naar binnen. Het middenschip is indrukwekkend, doet me denken aan 'De Zuilen der Aarde', eenvoudig en prachtig groot. Was er maar niet zo'n net onder het plafond dat vallend plafondafval opvangt. De kerststal is ontworpen met veel aandacht voor detail. Mijn favoriete onderdeel is de kapel van het Heilig Hart van Jezus met een kruis op een wereldbol. Mijn hart gaat er sneller van kloppen. Niemand is nu verbaasd, toch? Heb ik al gezegd dat Marc me een wereldbol als bedlampje heeft gegeven? Het maakt me gelukkig om 's nachts te gaan slapen met uitzicht op de wereldbol en te dromen van reizen en 's ochtends wakker te worden met uitzicht op de wereldbol. Maar ik dwaal alweer af. De crypte is waarschijnlijk het best gerestaureerde deel van de hele kathedraal, maar sommige delen zijn leeg en ik kan me niet aan het gevoel onttrekken dat hier dingen ontbreken. Over gevoelens gesproken: als ik van tevoren had geweten dat de crypte onder zeeniveau ligt, had ik me heel anders gevoeld. Er wordt gezegd dat je de zee hier beneden kunt horen. Wij hebben niets gehoord. Als we er eenmaal zijn, beklimmen we ook de klokkentoren van de kathedraal, een traploos kronkelend pad leidt naar boven. Dat is alle beweging die we nodig hebben voor vandaag. - Opmerking van Marc: Ik heb de zee ook niet gehoord, maar de akoestiek hier beneden is ongelooflijk, elke stap weerklinkt. Een klein kamerconcert hier. - Maar ik was ook erg onder de indruk van het kruis met de wereldbol in de kathedraal. Vooral de schaduw, waarop Jezus lijkt te bukken om naar iets of iemand te reiken. De helpende hand. - Ik vond het heel sympathiek.

Vanaf hier heb je een fantastisch uitzicht over Cádiz:

We kijken uit over de oude stad, de haven en de langste brug van Spanje, de Constitution Bridge van 1812, die werd afgekondigd op 19 maart, de naamdag van Sint Jozef (Pepe), dus de brug staat lokaal ook bekend als La Pepa. Terwijl wij van het uitzicht genieten, strijkt een groene parkiet neer op een heilige. En ze zeggen altijd dat groene papegaaien alleen in Keulen voorkomen.

Onze volgende stop is de Taperia de Columela. Eindelijk heerlijke tapas. Hier staan ze niet op de toonbank zoals in Bilbao, maar worden ze a la carte besteld. Dit doet niets af aan de kwaliteit. We zijn tevreden. Hoeveel ik ook van Portugal houd, ik kan maar niet wennen aan de Portugese keuken. We lopen verder door de oude stad met zijn prachtig gerestaureerde huizen, waarvan we vooral de deuren mooi vinden.

Als we door de steegjes slenteren, komen we een oude T2-bus tegen die is omgebouwd tot ijssalon. Marc's ogen lichten op. Het doet me denken aan onze vakantie in Sicilië op een pistacheboerderij. - Marc's commentaar - de tapas waren al goed, maar zo'n ijsje als dessert. - Geluk kan zo eenvoudig zijn.

We drijven verder en staan plotseling voor enorme bomen, 2 Ficus Macrophylla. - Een man als een boom wordt hier enigszins gerelativeerd. - Op de terugweg komen we langs een fruitverkoper. - Ze zien er allemaal goed uit, hè? - Kan bijna biologisch zijn, maar waarom zit de sla weer in zakken? - Die gaan we vandaag niet weer verkennen. - We gaan liever weer op pad. - We willen vandaag iets verder naar het zuiden. - We willen naar Barbate. Vandaag moet het een camping worden, we hebben een beetje elektriciteit nodig.